بریلیم – شیمی برای بچه ها
علم برای کودکان – جدول تناوبی
بریلیم – شیمی برای بچه ها
 بریلیم | سمبل : Be عدد اتمی : 4 وزن اتمی : 9.0122 طبقه بندی : فلز قلیایی خاکی فاز در دمای اتاق : جامد تراکم : 1.85 گرم بر سانتی متر مکعب نقطه ذوب : 1287 درجه سانتی گراد، 2349 درجه فارنهایت نقطه جوش : 2469 درجه سانتی گراد، 4476 درجه فارنهایت کشف شده توسط : لوئیس نیکلاس واکلین سال 1798 |
بریلیم یک فلز بسیار کمیاب است که تقریباً هرگز به شکل خالص آن یافت نمی شود.
این بخشی از گروه فلزات قلیایی خاکی است که ستون دوم جدول دوره را تشکیل می دهد.
مشخصات و خواص
بریلیم در حالت آزاد خود فلزی قوی اما شکننده است.
رنگ آن متالیک خاکستری نقره ای است.
بریلیم بسیار سبک وزن است، اما یکی از بالاترین نقطه ذوب را در بین تمام عناصر فلزی سبک دارد.
همچنین غیر مغناطیسی است و رسانایی حرارتی بسیار بالایی دارد.
بریلیم یک ماده سرطان زا در نظر گرفته می شود، به این معنی که می تواند باعث سرطان در انسان شود.
همچنین برای انسان سمی یا سمی است و باید با احتیاط از آن استفاده کرد و هرگز مزه یا استنشاق نشود.
بریلیم در کجای زمین یافت می شود؟
بریلیم اغلب در مواد معدنی بریل و برتراندیت یافت می شود.
در پوسته زمین و بیشتر در سنگهای آذرین (آتشفشانی) یافت می شود.
بیشتر بریلیم جهان در ایالات متحده و روسیه استخراج می شود و ایالت یوتا تقریباً دو سوم تولید بریلیم جهان را تامین می کند.
بریلیم همچنین در جواهراتی مانند زمرد و آکوامارین یافت می شود.
امروزه چگونه از بریلیم استفاده می شود؟
بریلیم در تعدادی از کاربردها استفاده می شود.
بسیاری از کاربردهای آن فناوری پیشرفته یا نظامی است.
یک برنامه کاربردی در ویندوز برای دستگاه های اشعه ایکس است.
بریلیم از نظر توانایی شفاف به نظر رسیدن در برابر اشعه ایکس تا حدودی منحصر به فرد است.
استفاده دیگر به عنوان تعدیل کننده و سپر در راکتورهای هسته ای است.
از بریلیم برای ساخت آلیاژهای فلزی مانند مس بریلیم و نیکل بریلیم نیز استفاده می شود.
از این آلیاژها برای ساخت ابزار جراحی، ابزار دقیق و ابزارهای بدون جرقه که در نزدیکی گازهای قابل اشتعال استفاده می شوند، استفاده می شود.
چگونه کشف شد؟
در سال 1798 از شیمیدان فرانسوی لوئیس نیکولا واکلین خواسته شد که توسط رنه هاوی، کانی شناس، تجزیه و تحلیل زمرد و بریل را انجام دهد.
لویی در حین تجزیه و تحلیل مواد، ماده جدیدی را در هر دوی آنها یافت.
او در ابتدا آن را نوع جدیدی از “زمین” نامید و به زودی به دلیل طعم شیرین آن “گلوسینوم” نام گرفت (توجه داشته باشید: هرگز آن را نچشید زیرا بسیار سمی است).
بریلیم نام خود را از کجا گرفته است؟
در سال 1828 اولین بریلیم خالص توسط فردریش وولر شیمیدان آلمانی جدا شد.
او نام “گلوسینوم” را برای این عنصر دوست نداشت، بنابراین نام آن را بریلیوم به معنای “از ماده معدنی بریل” تغییر داد.
ایزوتوپ ها
12 ایزوتوپ شناخته شده بریلیم وجود دارد، اما تنها یکی (بریلیوم-9) پایدار است.
بریلیم 10 زمانی تولید می شود که پرتوهای کیهانی به اکسیژن موجود در جو برخورد می کنند.
حقایق جالب در مورد بریلیم
- لویی نیکلاس واکلین نیز عنصر کروم را کشف کرد.
- یک اتم بریلیم دارای چهار الکترون و چهار پروتون است.
- در ابتدا در ترکیبی با اکسیژن به نام اکسید بریلیم کشف شد.
- آلیاژهای با بریلیم می توانند فلزی سخت، سخت و سبک وزن تولید کنند که برای فضاپیماها، موشک ها، ماهواره ها و هواپیماهای پرسرعت استفاده می شود.
- قرار گرفتن بیش از حد در معرض بریلیوم می تواند باعث ایجاد بیماری ریوی به نام بریلیوز شود.
