میمون ها
میمون ها -میمون ها در جنگل های استوایی در مرکز آفریقا و آسیای جنوب شرقی زندگی می کنند. آنها به دو خانواده تقسیم می شوند، میمون های بزرگ و میمون های کوچکتر.
هر دو خانواده به دلیل نداشتن دم از میمون ها متمایز می شوند. برخلاف میمون ها، میمون ها زائده هایی دارند و مغز آنها بسیار پیچیده تر است.
یکی از اعضای بدون دم، آپاندیس دار و بزرگ مغز از خانواده بزرگ میمون ها انسان ها هستند. اعضای دیگر شامل گوریل ها ، بونوبوها، شامپانزه ها و اورانگوتان ها هستند که همگی حداقل 97 درصد از DNA خود را با انسان به اشتراک می گذارند.
میمون‌های بزرگ قادر به انجام بسیاری از رفتارهای هوشمندانه هستند، مانند شناسایی خود در آینه، یادگیری زبان اشاره و ساخت ابزارهای ساده.
آنها بیشتر وقت خود را روی زمین می گذرانند و شب ها در لانه های ساخته شده روی درختان می خوابند، اگرچه اورانگوتان ها ترجیح می دهند در طول روز نیز در درختان بمانند.
میمون های کوچکتر به نام گیبون نیز شناخته می شوند که حدود 20 گونه از آنها وجود دارد .
آنها بسیار کوچکتر از میمون های بزرگ هستند، اگرچه بازوهای بلندتر، موهای متراکم تر و کیسه گلو برای تقویت صدای موسیقی آنها استفاده می شود.
مغز گیبون به اندازه مغز میمون های بزرگ پیچیده نیست و فاقد همان سطح خودآگاهی است.
بسیاری از گونه های میمون های بزرگ بسیار متفاوت از یکدیگر هستند.
برای مثال، تصور می‌شود که اورانگوتان‌ها بیشتر منفرد هستند، در حالی که شامپانزه‌ها و بونوبوها در گروه‌هایی تا ۱۰۰ نفر زندگی می‌کنند .
مثال دیگر عادات جفت گیری است. گوریل ها گروه هایی با ماده های بالغ و یک نر غالب که دارای حقوق انحصاری جفت گیری هستند تشکیل می دهند.
از سوی دیگر، گیبون ها تک همسر در نظر گرفته می شوند و مادام العمر جفت می شوند .
هنگامی که آنها تولید مثل می کنند، یک خانواده تشکیل می دهند و تا زمان بلوغ از نوزاد مراقبت می کنند.
همه میمون‌ها، چه بزرگ و چه کوچکتر، برای سلامت اکوسیستم‌هایشان ضروری هستند.
آنها عمدتاً از رژیم های گیاهی استفاده می کنند و عادت های غذایی آنها به پخش دانه ها در اطراف جنگل و نازک شدن پوشش گیاهی کمک می کند.
این امر رقابت برای مواد مغذی را کاهش می دهد و به افزایش میزان نور خورشید که به کف جنگل می رسد کمک می کند.
نام علمی میمون چیست؟
ابرخانواده‌ای که میمون‌های بزرگ، میمون‌های کوچکتر و انسان‌ها همگی به آن تعلق دارند، Hominoidea نامیده می‌شود .
سپس این ابرخانواده به دو خانواده کوچکتر تقسیم می‌شود: Hylobatidae (گیبون‌ها) و Hominidae (میمون‌های بزرگ).
آیا میمون ها در خطر انقراض هستند؟
در فهرست قرمز IUCN 27 عضو از خانواده های Hominidae و Hylobatidae وجود دارد که همگی یا در خطر انقراض یا به شدت در معرض خطر هستند.
اورانگوتان ها، هر دو گونه گوریل، و پنج گونه گیبون در میان فهرست به شدت در معرض خطر قرار دارند.
میمون ها با سه تهدید اصلی روبرو هستند: از دست دادن زیستگاه، شکار غیرقانونی و بیماری.
میمون ها کجا زندگی می کنند؟
میمون های بزرگ عمدتاً در آفریقا زندگی می کنند. از بین میمون های بزرگ، فقط اورانگوتان ها در آسیا زندگی می کنند. از سوی دیگر، گیبون ها همگی در آسیا زندگی می کنند.
گیبون ها
گستره گیبون در سراسر مالزی، اندونزی، جنوب چین، تایلند، کامبوج، ویتنام، میانمار، هند و بنگلادش گسترش یافته است.
آنها در جنگل های بارانی استوایی زندگی می کنند و بیشتر وقت خود را در سایبان درختان می گذرانند و از بازوهای بلند خود برای چرخش بین شاخه ها استفاده می کنند.
بونوبوها
بونوبوها فقط در جمهوری دموکراتیک کنگو در مرکز آفریقا یافت می شوند.
آنها در جنگل های بارانی دشت زندگی می کنند و اغلب در درختان غذا می خورند، اگرچه از پایین بالا می روند و روی زمین حرکت می کنند تا بین درختان حرکت کنند.
شامپانزه ها
شامپانزه ها در آفریقای مرکزی در گینه، غنا، کامرون، گابن، اوگاندا و تانزانیا زندگی می کنند.
جنگل های بارانی بیشتر زیستگاه آنها را تشکیل می دهند، اما برخی از گونه ها نیز در ساوانا زندگی می کنند.
گوریل ها
گوریل ها در جنگل های بارانی آفریقای استوایی از جمله رواندا، اوگاندا، جمهوری کنگو، آنگولا، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو، گینه استوایی، گابن و نیجریه زندگی می کنند.
برخی در جنگل های بارانی دشت زندگی می کنند، در حالی که گوریل های کوهستانی در ارتفاعات بالای 1400 متر زندگی می کنند .
اورانگوتان ها
اورانگوتان ها در جنگل های بارانی جزایر سوماترا و بورنئو زندگی می کنند و برخی از زیستگاه های خود را با گونه های خاصی از گیبون به اشتراک می گذارند.
آنها بزرگترین حیوانات درختی در جهان هستند و 90 درصد از ساعات بیداری خود را در سایبان ها می گذرانند.
