قطعات یک هواپیما
قطعات یک هواپیما – بدنه هواپیما را بدنه می گویند . به طور کلی لوله ای بلند است. به چرخ های هواپیما ارابه فرود می گویند .
دو چرخ اصلی در دو طرف بدنه هواپیما وجود دارد. سپس یک چرخ دیگر در نزدیکی جلوی هواپیما وجود دارد.
ترمز چرخ ها مانند ترمز ماشین ها است. آنها توسط پدال ها، یکی برای هر چرخ کار می کنند.
اکثر ارابه های فرود را می توان در طول پرواز در بدنه تا کرد و برای فرود باز کرد.
همه هواپیماها بال دارند . بال ها با سطوح صاف شکل گرفته اند.
سطوح صاف از جلو یا لبه جلویی به سمت پشت یا لبه عقب کمی خمیده هستند.
هوا در حال حرکت در اطراف بال باعث ایجاد بالابر رو به بالا برای هواپیما می شود. شکل بال ها تعیین می کند که هواپیما با چه سرعت و ارتفاعی می تواند پرواز کند.
برش بال از جلو به عقب ایرفویل نامیده می شود .
 |  |  |
 |  |  |
سطوح کنترل لولایی برای هدایت و کنترل هواپیما استفاده می شود.
فلپ ها و ایلرون ها به پشت بال ها متصل می شوند.
فلپ ها به عقب و پایین می لغزند تا سطح ناحیه بال را افزایش دهند.
آنها همچنین برای افزایش انحنای بال به پایین کج می شوند.
لت ها از جلوی بال ها خارج می شوند تا فضای بال ها بزرگتر شود.
این به افزایش نیروی بلند کردن بال در سرعت های آهسته تر مانند برخاستن و فرود کمک می کند.
ایلرون ها روی بال ها قرار می گیرند و به سمت پایین حرکت می کنند تا هوا را به سمت پایین فشار دهند و بال را به سمت بالا متمایل کنند.
این کار هواپیما را به پهلو می برد و به چرخش آن در حین پرواز کمک می کند.
پس از فرود، از اسپویلرها مانند ترمزهای هوا برای کاهش هر گونه بالابر باقی مانده و کاهش سرعت هواپیما استفاده می شود.
دم در عقب هواپیما ثبات را فراهم می کند. باله قسمت عمودی دم است .
سکان عقب هواپیما برای کنترل حرکت چپ یا راست هواپیما به چپ و راست حرکت می کند .
آسانسورها در عقب هواپیما یافت می شوند .
می توان آنها را برای تغییر جهت دماغه هواپیما بالا یا پایین آورد. بسته به جهتی که آسانسورها حرکت می کنند هواپیما بالا یا پایین می رود.
