تحقیق -علم در جامعه علمی جا افتاده است
تحقیق -علم در جامعه علمی جا افتاده است -پیشرفت علم به تعاملات درون جامعه علمی بستگی دارد – یعنی جامعه افراد و سازمان‌هایی که ایده‌های علمی تولید می‌کنند، آن ایده‌ها را آزمایش می‌کنند ، مجلات علمی منتشر می‌کنند ، کنفرانس‌ها را سازمان‌دهی می‌کنند ، دانشمندان را تربیت می‌کنند، بودجه تحقیقاتی را توزیع می‌کنند و غیره.
پایگاه دانش انباشته ای که به علم اجازه می دهد تا بر روی خود بسازد.
همچنین مسئول آزمایش و بررسی بیشتر ایده ها و انجام بررسی و تعادل در کار اعضای جامعه است.
علاوه بر این، بسیاری از تحقیقات علمی مشارکتی است و افراد مختلف دانش تخصصی خود را در مورد جنبه های مختلف مشکل به کار می برند.
به عنوان مثال، یک مقاله ژورنالی در سال 2006 در مورد تغییرات منطقه ای در ژنوم انسان، نتیجه همکاری بین 43 نفر از بریتانیا، ژاپن، ایالات متحده، کانادا و اسپانیا بود!
حتی چارلز داروین، که در ابتدا ایده تکامل از طریق انتخاب طبیعی را در حالی که تقریباً به عنوان یک گوشه نشین در املاک کشورش زندگی می کرد، بررسی کرد، مکاتباتی پر جنب و جوش با همتایان خود داشت و نامه های متعددی را در مورد ایده های خود و شواهد مربوط به آنها ارسال و دریافت کرد.
دانشمندان تنها در موارد نادری به صورت مجزا کار می کنند.
به عنوان مثال، گرگور مندل، اصول اساسی وراثت ژنتیکی را به عنوان یک راهب منزوی با تعامل علمی بسیار کمی کشف کرد.
با این حال، حتی در چنین مواردی، اگر قرار است آن کار تأثیری بر پیشرفت علم داشته باشد، تحقیقات در نهایت باید جامعه علمی را درگیر کند.
در مورد مندل، مشارکت نهایی جامعه علمی از طریق کارهای منتشر شده‌اش بسیار مهم بود، زیرا به دانشمندان دیگر اجازه می‌داد تا آن ایده‌ها را به‌طور مستقل ارزیابی کنند، خطوط جدیدی از شواهد را بررسی کنند ، و بسط ایده‌های او را توسعه دهند.
این روند جامعه زمان بر است، اما برای پیشرفت علم بسیار مهم است.
یک نمونه اولیه علمی: رادرفورد و اتم
اگرچه ارنست رادرفورد به این ایده رسید که اتم‌ها دارای هسته‌هایی با بار مثبت هستند، تحقیقاتی که منجر به این ایده شد یک تلاش مشترک بود: رادرفورد توسط هانس گایگر کمک شد و آزمایش پراکندگی آلفا بحرانی در واقع توسط ارنست مارسدن انجام شد.
دانشجوی کارشناسی که در آزمایشگاه رادرفورد کار می کند.
علاوه بر این، رادرفورد پس از کشف طرح اتم، شرحی از این ایده و شواهد مربوطه را منتشر کرد و آن را برای بررسی و ارزیابی در اختیار جامعه علمی قرار داد. و بررسی دقیق انجام دادند.
نیلز بور متوجه مشکلی در ایده رادرفورد شد: هیچ چیزی نمی‌توانست الکترون‌های در حال چرخش را از چرخش مارپیچی به درون هسته اتم، که باعث فروپاشی کل چیز شود، بازدارد! بور مدل پایه رادرفورد را با پیشنهاد اینکه الکترون‌ها سطوح انرژی تعیین کرده‌اند، اصلاح کرد که به حل مشکل کمک کرد و جایزه نوبل را برای بور به ارمغان آورد.
از آن زمان، بسیاری از دانشمندان دیگر مدل بور را ساخته و تغییر دادند .
داستان رادرفورد همچنان ادامه دارد که ما هر یک از موارد موجود در فهرست چک علمی را بررسی می کنیم.
برای اطلاع از اینکه چگونه این تحقیق با بقیه چک لیست مقابله می کند، به ادامه مطلب مراجعه کنید.
