ارتباط اعتیاد به کوکائین و هروئین با اختلالات در مدار خاص مغز
![یک مطالعه جدید نشان می دهد که اختلال در یک مدار مغزی خاص در افراد با اعتیاد به کوکائین یا هروئین مرتبط است. اعتبار: سیستم بهداشت کوه سینا](http://bilmak.ir/wp-content/uploads/2024/01/مغز-777x470.jpg)
ارتباط اعتیاد به کوکائین و هروئین با اختلالات در مدار خاص مغز -بر اساس یک مطالعه جدید، ماده سفید موجود در مغز که قبلاً در مطالعات حیوانی نقش داشت، اکنون به طور خاص در مغز افرادی که به کوکائین یا هروئین اعتیاد دارند، آسیب دیده است.
این تحقیق که در 6 اکتبر در مجله Neuron منتشر شد ، توسط دانشمندان دانشکده پزشکی Icahn در کوه سینا و کالج پزشکی Baylor انجام شد.
در این مطالعه، محققان اتصال دستگاه بین قشر جلوی مغز (PFC)، ناحیه ای از مغز که برای تنظیم عملکردهای اجرایی درجه بالاتر حیاتی است، و هابنولا، منطقه ای که نقش مهمی در یادگیری مرتبط با پاداش و پاداش دارد، بررسی کردند.
در مدلهای حیوانی اعتیاد، هابنولا بهعنوان یک محرک کلیدی رفتارهای جستجوی مواد مخدر ظاهر شده است. به طور خاص، سیگنالدهی از PFC به هابنولا در مدلهای اعتیاد به کوکائین جوندگان مختل میشود، که این مدار PFC-habenula را در رفتارهای عقبنشینی و عود ناشی از نشانه دخالت میکند.
با این حال، تاکنون، مسیر PFC-habenula در مغز انسان به خوبی شناخته نشده است. علاوه بر این، دخالت آن در اثرات نوروپاتولوژیک داروهایی غیر از کوکائین قبلاً بررسی نشده است.
![اتصالات ساختاری با قشر جلوی پیشانی که از هستههای هدف قرار گرفته در زیر قشر (آبی: هابنولا، زرد: تالاموس قدامی، قرمز: ناحیه تگمنتال شکمی) مدلسازی شدهاند با استفاده از تراکتوگرافی MRI انتشاری. خواص ریزساختاری مجرای هابنولا به طور منحصر به فردی در افراد مبتلا به اختلال مصرف کوکائین یا هروئین کاهش یافت. نتایج، ویژگی بالقوه اتصالات قشری پیش پیشانی متمایز را به آسیب شناسی عصبی اعتیاد به مواد مخدر برجسته می کند.](https://bilmak.ir/wp-content/uploads/2024/01/اعتیاد-1.jpg)
برای اولین بار در مغز انسان، تیمی از دانشمندان از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی انتشار (MRI) برای بررسی ویژگیهای ریزساختاری مدار PFC-habenula در افراد مبتلا به کوکائین یا هروئین در مقایسه با شرکتکنندگان سالم استفاده کردند.
دستگاه امآرآی انتشاری از تصویربرداری غیرتهاجمی مغز برای مدلسازی بستههای فیبر در مغز انسان زنده استفاده میکند.
علاوه بر شناسایی تفاوتهای ریزساختاری، بهویژه کاهش انسجام در جهتگیری الیاف ماده سفید در گروه معتاد به کوکائین که هم مصرفکنندگان فعلی کوکائین و هم آنهایی که کوتاهمدت خودداری میکنند، نتایج را فراتر از کوکائین (یک محرک) به هروئین گسترش دادیم.
سارا کینگ، که رهبری تجزیه و تحلیل ها را بر عهده داشت و اولین نویسنده مقاله است، گفت: (یک تریاک)، که نشان می دهد ناهنجاری ها در این مسیر ممکن است در اعتیاد تعمیم یابد.
مهمتر از همه، ما متوجه شدیم که در تمام افراد معتاد، اختلال بیشتر با سن اولیه استفاده از اولین مواد مخدر مرتبط است، که به نقش بالقوه این مدار در عوامل خطر رشد یا پیش از بیماری اشاره دارد.
کینگ دانشجوی دکترا در علوم اعصاب در دانشکده تحصیلات تکمیلی علوم زیست پزشکی در کوه Icahn Sinai است.
نتایج تحقیقات در حال انجام در این زمینه را با هدف قرار دادن مداری که قبلاً کشف نشده بود در پاتوفیزیولوژی اعتیاد در انسان ها پیش می برد، جایی که کمبودها ممکن است فرد را مستعد ابتلا به اعتیاد به مواد مخدر و عود کند و ممکن است به طور بالقوه برای درمان یا پیشگیری متناسب با فردی مناسب باشد. تلاش ها.
مرجع: “اختلالات ریزساختاری پیش پیشانی-هابنولار در اعتیاد انسان به کوکائین و هروئین” توسط سارا جی. کینگ، پیر-اولیویر گودرو، پیاس مالاکر، جو وون کیم، نلی آلیا-کلین، جونکیان ژو و ریتا زی گلدشتاین، 6 اکتبر 2022 ، نورون .
DOI: 10.1016/j.neuron.2022.09.011