ماشین های فکر: بحث هوش مصنوعی
ماشین های فکر: بحث هوش مصنوعی -بسیاری بر این باورند که هوش مصنوعی واقعی امروزه وجود دارد و فعالانه در خدمت علم است.
آیا این بدان معناست که ماشین ها واقعاً خودشان فکر می کنند؟ فقط ماشین ها چه نوع هوشی می توانند داشته باشند؟ این برای بشریت چه معنایی دارد؟
وقتی صحبت از هوش مصنوعی به میان می آید، به نظر می رسد سوالات بیشتری نسبت به پاسخ ها وجود دارد .
ممکن است بحث در مورد ماهیت واقعی و آینده ماشین های فکر کننده وجود داشته باشد، اما می توانیم مطمئن باشیم که انسان ها زیاد فکر می کنند.
آزمون تورینگ
آلن تورینگ در مقاله‌ای که در سال 1950 در مجله مایند منتشر شد، می‌پرسد: «آیا ماشین‌ها می‌توانند فکر کنند؟» برای یافتن پاسخ، او یک «بازی تقلیدی» را پیشنهاد می‌کند (که بعداً به عنوان آزمون تورینگ شناخته شد ) که در آن یک بازجو وظیفه دارد تعیین کند که کدام یک از دو بازیکن دیگر دستگاه است. نتایج این آزمون پاسخ سوال را می دهد.
او با اعتراف به اینکه «هیچ استدلال قانع‌کننده‌ای» برای اثبات اینکه ماشین‌ها واقعاً فکر می‌کنند، ندارد، به ایرادات مختلفی می‌پردازد.
در طول راه، او با چند سوال جالب برخورد می کند: آیا یک ماشین می تواند شما را غافلگیر کند؟
آیا ممکن است یک دستگاه عاشق شود یا از توت فرنگی و خامه لذت ببرد؟
آیا خداوند می تواند روح را به رایانه هدیه کند؟
آیا یک ماشین می تواند بیشتر از آنچه شما به آن بگویید انجام دهد؟
آیا کامپیوتر به عنوان یک «ماشین کودک» می تواند برای یادگیری ساخته شود؟
تورینگ معتقد بود که تا سال 2000 کامپیوترها می توانند به اندازه کافی از انسان تقلید کنند تا در این آزمون موفق شوند. آیا ما هنوز آنجا هستیم؟
کارشناسان هوش مصنوعی می گویند نه. حتی برخی می گویند که تمرکز بر عملکرد انسان نباید هدف هوش مصنوعی باشد و در واقع یک حواس پرتی است.
این تلاش‌ها برای شبیه‌سازی الکترونیکی مغز یا انسان‌سازی ماشین را متوقف نکرده است.
به هر حال، مقایسه با هوش انسانی در زمینه تحقیقات هوش مصنوعی استاندارد است.
هوش عمومی مصنوعی (AGI) ظرفیت یک کامپیوتر است که برابر با هوش انسان است.
ابر هوش مصنوعی (ASI) سطحی از هوش است که از هوش انسان پیشی می گیرد.
تکینگی به عنوان نقطه بدون بازگشت ابداع شده است، جایی که هوش ماشینی در نهایت از هوش انسانی فراتر می رود.
تورینگ نوشت: «ممکن است امیدوار باشیم که ماشین‌ها در نهایت با مردان در همه زمینه‌های صرفاً فکری رقابت کنند.
او اعتراض لیدی لاولیس را مبنی بر اینکه « موتور تحلیلی هیچ ادعایی برای ایجاد چیزی ندارد» را رد کرد و گفت که ارجاع او به دستگاه توانمندتری که ممکن است بعداً ارائه شود، اعمال نمی شود.
تورینگ گفت: «ماشین‌ها با فرکانس زیاد مرا غافلگیر می‌کنند.
اتاق چینی
یکی از چالش‌های پیش‌بینی هوش مصنوعی تورینگ توسط جان سرل در سال 1980 مطرح شد. سرل « هوش مصنوعی ضعیف » را با استفاده از رایانه به‌عنوان یک ابزار ارزشمند مرتبط دانست، اما طبق « هوش مصنوعی قوی »، «کامپیوتر با برنامه‌ریزی مناسب واقعاً یک ذهن است».
سرل نتیجه گرفت که «هوش مصنوعی قوی چیزی برای گفتن در مورد تفکر به ما ندارد.»
در آزمایش فکری سرل، به یک آزمودنی کارت هایی داده می شود که شخصیت های ناشناخته روی آنها وجود دارد.
اینها حروف چینی هستند، اما سوژه اصلاً چینی نمی داند. سپس به او کارت‌های متوالی به زبان چینی داده می‌شود، و همچنین دستورالعمل‌های نوشته شده به زبان انگلیسی برای کمک به او در انجام وظیفه‌اش.
بر اساس دستورالعمل‌ها، او پاسخ‌های خاصی را برمی‌گرداند که آنها نیز حروف چینی هستند.
این موضوع موفق است کسانی که کارت ها را ارسال کرده اند باور کنند که او واقعاً چینی می داند.
می توان نتیجه گرفت که آزمودنی آزمون تورینگ را با استفاده از یک پاسخ برنامه ریزی شده گذرانده است.
نکته سرل این بود که شبیه سازی تکراری نیست. برای شبیه سازی فقط به ورودی و خروجی مناسب و یک برنامه در وسط نیاز دارید.
تلاش برای اعطای آگاهی به یک ماشین به وسیله ابزار جبری به سادگی ناکام خواهد ماند. انسانها باورهایی دارند; ماشین ها این کار را نمی کنند.
او خلاصه کرد که تفکر فقط به انواع بسیار ویژه ماشین‌ها محدود می‌شود، یعنی مغزها و ماشین‌هایی که همان قدرت علّی مغز را داشتند.
و دیگر انواع ماشین ها وجود ندارند. هدفمندی یک پدیده بیولوژیکی است – جنبه ای از مغز انسان. (برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد، به آیا کامپیوترها قادر به تقلید از مغز انسان هستند مراجعه کنید؟ )
ماشین معنوی
ماشین های فکر: بحث هوش مصنوعی
اینها سخنان Ray Kurzweil، “نابغه بی قرار” است که به ما تشخیص نوری کاراکتر ، فن آوری های چاپ به گفتار و گفتار به چاپ و یک سینتی سایزر عالی موسیقی را داد.
اکنون دنیایی را تصور کنید که در آن فناوری مشکلاتی مانند فقر و بیماری را حل می کند.
کورزویل مدافع فراانسان گرایی است ، جنبشی فکری که به دنبال راه حل های تکنولوژیکی برای مشکلات انسانی است.
برخی از فرا انسان گرایان در ارادت خود تقریباً مذهبی هستند. چه برای افزایش طول عمر، چه برای تقویت بدن با پروتزهای کامپیوتری یا هزاران پروژه دیگر، مفهوم این است که در نهایت با دستگاه ترکیب شود یا به آن آگاهی بخشیده شود.
کورزویل به عنوان یک بیننده دیده می شود. مؤمنان مشتاقانه منتظر یک تکینگی هستند، نقطه ای که در آن هوش ماشینی از یک انسان پیشی می گیرد.
از آنجا، خودسازی با خود برنامه‌ریزی، یک اثر فرار ایجاد می‌کند. کورزویل معتقد است که نتایج انفجار اطلاعاتی متعاقب آن مثبت خواهد بود. دیگران چندان مطمئن نیستند.
مزایا و چالش ها
این که آیا ماشین ها می توانند فکر کنند ممکن است برای کسانی که به مزایای بالقوه آنها علاقه مند هستند اهمیت کمتری داشته باشد.
کسب‌وکارها ماشین‌هایی می‌خواهند که بهتر، سریع‌تر، قدرتمندتر و تعاملی‌تر باشند.
راه‌حل‌های هوش مصنوعی به شاتل‌های فضایی، تشخیص بیماری‌ها، هدایت خودروهای بدون راننده ، انجام داده‌کاوی و تبدیل شدن به صدای تلفن‌های هوشمند ما کمک کرده‌اند .
دیپ بلو از IBM، استاد شطرنج جهان، گری کاسپاروف را شکست داد و واتسون آنها جئوپاردی را شکست داد! قهرمانان برد راتر و کن جنینگز.
اما همه داستان های هوش مصنوعی مثبت نیستند.
هوش مصنوعی جایگزین آژانس های مسافرتی، کارمندان فروشگاه های مواد غذایی، عابر بانک ها و دلالان سهام شده است.
در طی “سقوط فلش” در سال 2010، میانگین صنعتی داوجونز در مدت پنج دقیقه 600 واحد کاهش یافت. (حدود 70 درصد از معاملات اوراق بهادار توسط الگوریتم های کامپیوتری انجام می شود.)
Eliezer Ludkowsky می گوید: «AGI یک بمب ساعتی است. استیون هاوکینگ می‌گوید که «خطر واقعی است» که رایانه‌ها بتوانند هوش را توسعه دهند و «جهان را تسخیر کنند».
ژنرال کیت الکساندر، USCYBERCOM معتقد است که “جنگ بعدی در فضای سایبری آغاز خواهد شد.” بیل جوی نگرانی های خود را در مورد ربات های هوشمند خودتثبیت کننده مطرح کرد.
مشتاقان و شکاکان در مورد آینده هوش مصنوعی اختلاف نظر دارند. (برای اطلاعات بیشتر در مورد آینده هوش مصنوعی، به عقب نگاه نکنید، اینجا آمده اند! پیشرفت هوش مصنوعی را ببینید .)
وضعیت کنونی بحث
آیا یک ماشین می تواند فکر کند؟ Edsger W. Dijkstra نوشت: “مسئله اینکه آیا یک کامپیوتر می تواند فکر کند جالب تر از این سوال نیست که آیا یک زیردریایی می تواند شنا کند.”
بحث هوش مصنوعی ادامه یافته است. سوال بعدی: آیا تدابیر کافی در برابر خطرات بالقوه هوش مصنوعی وجود دارد.
جیمز بارات هشدار داد که ما باید دوستی را در ماشین‌ها برنامه‌ریزی کنیم. برخی پیشنهاد می‌کنند که رها یا آپوپتوز شوند. برخی دیگر به نظر می‌رسد خطرات را به حداقل می‌رسانند.
در مقاله Vanity Fair که در نوامبر 2014 منتشر شد، نویسنده متوجه شد که هوش مصنوعی به طور ناگهانی در همه جا وجود دارد.
اکنون سؤال این است که آیا تکینگی آینده آرمان‌شهر خواهد داشت یا آخرالزمان. بحث وجودی در میان رهبران هوش مصنوعی، فیلم های علمی تخیلی فعلی را به ذهن متبادر می کند.
وقتی جعبه ژنتیک، نانوتکنولوژی و رباتیک پاندورا (GNR) باز شود، چه چیزی در انتظار ماست؟ ایلان ماسک گفت: “با هوش مصنوعی ما شیطان را احضار می کنیم.”
آیا کامپیوترها به موجودات واقعی تبدیل خواهند شد؟
آیا آنها جهان را نجات خواهند داد یا آن را نابود خواهند کرد؟
آیا تکینگرایان کورزویل در توسعه آگاهی ماشینی شرکت خواهند کرد؟
این نکات در اینجا تصمیم گیری نمی شود. تورینگ نوشت: «ما فقط می‌توانیم فاصله کوتاهی از پیش رو ببینیم، اما می‌توانیم کارهای زیادی را در آنجا ببینیم که باید انجام شود.» کوته فکری ما باقی است.
برای آموزش رایگان هوش مصنوعی به کانال مهندس حمید تدینی در یوتیوب بپیوندید
