رمز گشایی رویا ها توسط دانشمندان هاروارد
رمز گشایی رویا ها توسط دانشمندان هاروارد – تحقیقات اخیر به رهبری دانشکده پزشکی هاروارد، مبانی عصبی رویاپردازی را روشن کرده است.
این مطالعه که روی موشها انجام شد، نشان داد که نورونهای قشر بینایی با الگوهایی مشابه الگوهایی که هنگام مشاهده تصاویر مشاهده میشوند، آتش میگیرند که نشاندهنده رویاپردازی است.
این الگوها، به ویژه در رویاهای اولیه مشهود، برای پیش بینی پاسخ های مغز در آینده به محرک های بصری، نشان دهنده نقش رویاهای روز در انعطاف پذیری مغز هستند.
این تحقیق همچنین بر اهمیت رویاپردازی در فرآیندهای یادگیری و حافظه چه در موش ها و چه در انسان ها تاکید می کند.
مشاهدات روی موش ها به نقش رویاپردازی در بازسازی مغز اشاره دارد.
- در طول بیداری آرام، فعالیت مغز در موش ها نشان می دهد که حیوانات در حال رویاپردازی درباره تصویر اخیر هستند.
- رویاپردازی در مورد تصویری که اخیراً مشاهده شده است، پیشبینی میکند که مغز در آینده چگونه به تصویر پاسخ میدهد.
- این یافتهها سرنخی را ارائه میدهند که رویاهای روزانه ممکن است در شکلپذیری مغز نقش داشته باشند.
درک مغز در رویاپردازی
شما ساکت نشسته اید، و ناگهان مغزتان جهان را کوک می کند و به طور کامل به چیز دیگری سرگردان می شود – شاید یک تجربه اخیر یا یک خاطره قدیمی. تو فقط یک رویا داشتی
با این حال، علیرغم فراگیر بودن این تجربه، آنچه در مغز هنگام رویاپردازی اتفاق میافتد، سوالی است که تا حد زیادی از دانشمندان علوم اعصاب طفره رفته اند.
اکنون، یک مطالعه بر روی موش ها، که در 13 دسامبر در Nature، منتشر شد، تیمی را به همراه داشت.
توسط محققان دانشکده پزشکی هاروارد یک گام به کشف آن نزدیک تر شد.
محققان فعالیت نورونها را در قشر بینایی مغز موشها در حالی که حیوانات در حالت بیداری آرام بودند، ردیابی کردند.
آنها دریافتند که گهگاه این نورونها با الگویی شبیه به الگویی شلیک میکنند که وقتی موش به تصویر واقعی نگاه میکند، نشان میدهد که موش در مورد تصویر فکر میکند – یا خیالپردازی میکند.
علاوه بر این، الگوهای فعالیت در اولین رویاهای روزانه یک موش پیشبینی میکرد که چگونه واکنش مغز به تصویر در طول زمان تغییر میکند.
مشاهدات روی موش ها به نقش رویاپردازی در بازسازی مغز اشاره دارد.
- در طول بیداری آرام، فعالیت مغز در موش ها نشان می دهد که حیوانات در حال رویاپردازی درباره تصویر اخیر هستند.
- رویاپردازی در مورد تصویری که اخیراً مشاهده شده است، پیشبینی میکند که مغز در آینده چگونه به تصویر پاسخ میدهد.
- این یافتهها سرنخی را ارائه میدهند که رویاهای روزانه ممکن است در شکلپذیری مغز نقش داشته باشند.
در مطالعه جدید، محققان بارها یکی از دو تصویر را به موشها نشان دادند که هر کدام از یک الگوی شطرنجی متفاوت از مربعهای سیاه و سفید خاکستری و دایرهای تشکیل شده بود.
بین تصاویر، موشها یک دقیقه به یک صفحه خاکستری نگاه کردند.
این تیم به طور همزمان فعالیت حدود 7000 نورون را در قشر بینایی ثبت کردند.
محققان دریافتند که وقتی یک موش به یک تصویر نگاه میکند، نورونها در یک الگوی خاص شلیک میکنند و الگوها به اندازهای متفاوت هستند که تصویر یک را از تصویر دو تشخیص میدهند.
مهمتر از آن، هنگامی که یک موش به صفحه خاکستری بین تصاویر نگاه میکرد، نورونها گاهی اوقات با الگوی مشابه، اما نه یکسان، شلیک میکردند، مانند زمانی که موش به تصویر نگاه میکرد، نشانهای از اینکه در حال رویاپردازی در مورد تصویر بود.
این رویاها تنها زمانی اتفاق میافتند که موشها آرام بودند، که مشخصه آن رفتار آرام و مردمکهای کوچک بود.
جای تعجب نیست که موشها در مورد جدیدترین تصویر بیشتر رویاپردازی میکردند – و در ابتدای روز بیشتر از پایان روز، زمانی که قبلاً هر تصویر را دهها بار دیده بودند، خیالپردازی میکردند.
اما آنچه محققان در ادامه دریافتند کاملا غیرمنتظره بود.
در طول روز و در طول روز، الگوهای فعالیتی که وقتی موشها به تصاویر نگاه میکردند تغییر میکرد – چیزی که دانشمندان علوم اعصاب آن را “انحراف بازنمایی” مینامند.
با این حال این رانش تصادفی نبود. با گذشت زمان، الگوهای مرتبط با تصاویر حتی بیشتر از یکدیگر متفاوت شدند، تا اینکه هر کدام شامل مجموعهای از نورونهای تقریباً کاملاً مجزا میشد.
قابلتوجه، الگویی که در اولین رویاپردازیهای موش در مورد یک تصویر دیده میشود، پیشبینی میکرد که وقتی موش بعداً به تصویر نگاه میکند، این الگو چگونه خواهد شد.
اندرمن میگوید: «در نحوه واکنش مغز به تصویر یکسان در طول زمان انحرافی وجود دارد، و این رویاهای اولیه میتوانند پیشبینی کنند که رانش به کجا میرود.
در نهایت، محققان دریافتند که رویاپردازیهای قشر بینایی همزمان با فعالیت بازپخش در هیپوکامپ اتفاق میافتد، که نشان میدهد دو ناحیه مغز در طول این رویاها با هم ارتباط برقرار میکنند.
برای نشستن، به احتمال زیاد به رویاپردازی
بر اساس نتایج این مطالعه، محققان گمان می کنند که این رویاهای روزانه ممکن است به طور فعال در انعطاف پذیری مغز نقش داشته باشند.
«وقتی دو تصویر متفاوت را بارها میبینید، تمایز قائل شدن بین آنها مهم میشود.
یافتههای ما نشان میدهد که رویاپردازی ممکن است این فرآیند را با هدایت الگوهای عصبی مرتبط با این دو تصویر از یکدیگر هدایت کند.
نگوین اضافه کرد که یادگیری تمایز بین تصاویر باید به ماوس کمک کند تا در آینده به هر تصویر با جزئیات بیشتری پاسخ دهد.
این مشاهدات با تعداد فزایندهای از شواهد در جوندگان و انسانها مطابقت دارد که ورود به حالت بیداری آرام پس از یک تجربه میتواند یادگیری و یادگیری را بهبود بخشد. حافظه.
در مرحله بعد، محققان قصد دارند از ابزارهای تصویربرداری خود برای تجسم ارتباطات بین نورون های منفرد در قشر بینایی استفاده کنند و بررسی کنند که چگونه این اتصالات وقتی مغز یک تصویر را می بیند، تغییر می کند.
اندرمن گفت: “ما در حال تعقیب این 99 درصد از فعالیت های ناشناخته مغز بودیم و متوجه شدیم که غنای زیادی در قشر بینایی وجود دارد که هیچ کس چیزی در مورد آن نمی دانست.”
اینکه آیا رویاهای روزانه در افراد شامل الگوهای فعالیت مشابه در قشر بینایی است یا خیر، یک سوال باز است و پاسخ به آزمایشات بیشتری نیاز دارد.
با این حال، شواهد اولیهای وجود دارد که نشان میدهد با یادآوری تصاویر بصری، فرآیند مشابهی در انسان رخ میدهد.
رندی باکنر، استاد روانشناسی و علوم اعصاب خانواده سوسلند در دانشگاه هاروارد، نشان داده است که فعالیت مغز در قشر بینایی افزایش می یابد زمانی که از مردم خواسته می شود تا یک تصویر را با جزئیات به خاطر بیاورند.
مطالعات دیگر تحمل فعالیت الکتریکی را در قشر بینایی و هیپوکامپ در طول چنین یادآوری ثبت کرده اند.
برای محققان، نتایج مطالعه آنها و دیگران نشان می دهد که ممکن است مهم باشد که فضایی برای لحظات بیداری آرام که منجر به رویاپردازی می شود، فراهم کنیم.
برای یک ماوس، این ممکن است به معنای مکث از تماشای یک سری تصاویر باشد و برای یک انسان، این میتواند به معنای استراحت از پیمایش در تلفن هوشمند باشد.
اندرمن میگوید: «ما کاملاً مطمئن هستیم که اگر هیچوقت به خودت استراحت ندهی، به این تعداد از این رویدادهای رویاپردازی که ممکن است برای انعطافپذیری مغز مهم باشند، نخواهی افتاد.