تهدید در آسمان: چگونه پهپادهای ارزان قیمت جنگ را تغییر می دهند

تهدید در آسمان: چگونه پهپادهای ارزان قیمت جنگ را تغییر می دهند -در 7 اکتبر، در یک حمله غافلگیرانه، حماس با استفاده از پهپادهای تجاری کوچک و نسبتا ارزان به عنوان بخشی از یک حمله بزرگتر که منجر به کشته شدن بیش از 1400 نفر شد و جرقه درگیری مداوم که هزاران کشته برجای گذاشت، به سیستم دفاع هوایی معروف اسرائیل، گنبد آهنین نفوذ کرد. و در مواردی آنرا از کار انداخت. از جمله اقدامات دیگر، پهپادها قابلیت های نظارت و رصد برج های دیده بانی اسرائیل در امتداد مرز غزه را از کار انداختند.

اگرچه پهپادها بیش از یک قرن است که وجود داشته و چندین سال است که در نبردها برجسته بوده اند، تا همین اواخر قیمت بالای آنها به این معنی بود که تنها کشورهایی با بودجه دفاعی سنگین مانند ایالات متحده و اسرائیل می توانستند آنها را تهیه کنند.

 استفاده مجدد از پهپادهای تجاری در مقیاس بزرگ برای اولین بار در درگیری که پس از تهاجم روسیه به اوکراین در سال 2022 آغاز شد، مورد استفاده قرار گرفت.

کارشناسان معتقدند این به طرحی برای شبه نظامیان حماس در حمله به زیرساخت های نظامی اسرائیل در اوایل ماه گذشته تبدیل شد.

برای درک بهتر تاریخچه و تکامل پهپادها و استفاده از آنها در جنگ های مدرن، با آرتور اریکسون، مدیر عامل Hylio، یک شرکت هواپیماهای بدون سرنشین تجاری، و دومینیکا کونرتووا، محقق ارشد در مرکز مطالعات امنیتی ETH زوریخ، صحبت کردم.

موسسه فناوری فدرال سوئیس. آنها توضیح دادند که چگونه تکثیر هواپیماهای بدون سرنشین ارزان قیمت، توانایی‌های نهادهایی با بودجه نظامی کمتر را تغییر می‌دهد و ماهیت درگیری را که ما می‌شناسیم، تغییر می‌دهد.

یادداشت سردبیر: بحث به دست آمده برای طولانی و وضوح ویرایش و فشرده شده است .

سارا گودرزی : استفاده اوباما از هواپیماهای بدون سرنشین در اواخر دهه 2000 بحث‌برانگیز بود و بحث‌هایی را برانگیخت. اما هواپیماهای بدون خلبان چیز جدیدی نبودند. چگونه پهپادها در طول زمان در جنگ ها نقش داشته اند؟

آرتور اریکسون: هواپیماهای بدون سرنشین برای اولین بار در اوایل دهه 1900 ساخته شدند، زمانی که فرستنده های رادیویی اولیه را روی بالن ها قرار می دادند.

 اولین استفاده از پهپادها در جنگ – در دهه 30 یا 40 – عمدتاً جمع آوری اطلاعات بود، مانند پرواز بر فراز سنگرهای دشمن با استفاده از دوربین های ابتدایی و سیستم های رادیویی.

 مثلاً در 30 سال گذشته، پهپادهای «مدرن» عمدتاً ابزار انحصاری ارتش‌های پیشرفته بسیار قدرتمند بوده‌اند. همانطور که اشاره کردید، اوباما چندین حمله با هواپیماهای بدون سرنشین انجام داد و افراد زیادی را کشت.

 اما چیزی که در پنج سال گذشته متفاوت است، انفجار هواپیماهای بدون سرنشین کوچک و مولتی روتور در سطح مصرف کننده است که تنها 10، 20 یا 30 پوند وزن دارند و می توانند از طریق تلفن های همراه کار کنند.

 ساخت آنها آسان و ارزان است. و این یک تسطیح عالی برای میدان‌های جنگ بوده است، زیرا اکنون گروه‌های شورشی کوچک که دولت‌های چند تریلیون دلاری نیستند، به این پهپادها دسترسی دارند، که می‌توانند از آنها به عنوان موشک‌های هدایت شونده موقت استفاده کنند.

 آن‌ها می‌توانند حملاتی را انجام دهند که در واقع مقابله با آن‌ها حتی برای سیستم‌های هدف‌گیری موشکی پیشرفته بسیار دشوار است، زیرا برای مثال گنبد آهنین برای مقابله با موشک‌های سنتی ساخته شده است که از نقطه A به نقطه B در یک قوس می‌روند.

 این پهپادهای مولتی روتور کوچک می توانند در جهات مختلف حرکت کنند. بنابراین، رهگیری و پیش بینی آنها واقعاً سخت است. این به این گروه‌های کوچک نظامی توانایی بسیار بزرگی داده است تا بالاتر از رده وزنی خود با مشت بالا بروند.

دومینیکا کونرتووا: پهپادها به قدمت نیروی هوایی هستند. اگر تعریف بالینی برخی از هواپیماهای پرنده بدون انسان را در نظر بگیریم، می توانیم در مورد بالن های آتش زا که اتریش در قرن نوزدهم بر فراز ونیز پرواز کرد صحبت کرد.

 پهپادهای بدون خلبان واقعی برای اولین بار در جنگ جهانی اول ساخته شدند، اما هرگز مستقیماً در میدان نبرد تا جنگ دهه 1980 اسرائیل علیه سوریه استفاده نشدند.

همانطور که آرتور اشاره کرد پهپادها از نظر جمع آوری اطلاعات یک مکمل مهم برای نیروهای مسلح بودند. در دهه 1950 پهپادهای رادیویی کنترل از راه دور حاوی دوربین‌های اولیه بودند که سپس در طول جنگ‌های ویتنام و سپس ایران و عراق، توربوشارژ شدند.

 بنابراین عکاسی هوایی کار پهپاد بود. آنچه با این دوره مدرن تغییر کرده است، نه تنها فناوری هواپیماهای بدون سرنشین است که به بلوغ رسیده و قابل اعتمادتر شده است، بلکه بار محموله (یا آنچه که از نظر حسگرها می تواند حمل کند) بالغ شده است.

 اولین ارسال بلادرنگ ویدئو در اوایل دهه 1990 با Predator که در بوسنی مستقر شد، انجام شد و اولین حمله هواپیمای بدون سرنشین در درک مدرن ما در جریان عملیات آزادی پایدار در افغانستان در سال 2001 بود.

من با آرتور موافقم که بازار هواپیماهای بدون سرنشین تحت سلطه اسرائیل و ایالات متحده – کشورهای بزرگ و توانمند با پایگاه فناوری صنعتی بزرگ. در حال حاضر، توسعه، و معرفی گوشی های هوشمند، هزینه دستگاه های کنترلی و سنسورها را نیز کاهش داده است.

 بنابراین، از اواسط دهه 2000، پهپادهای سرگرم کننده میزان دسترسی به فناوری پهپاد و تطبیق پذیری خود پلت فرم را تغییر دادند.

گودرزی: چگونه از پهپادها در درگیری روسیه و اوکراین استفاده می شود؟

اریکسون : باز هم، شما این بخش را دارید: شما روسیه و اوکراین را در بالاترین سطح با استفاده از پهپادهای پیشرفته دارید، که بیشتر به سبک هواپیما هستند – هواپیماهای بزرگتر که گاهی اوقات می توانند بیش از 10 تا 20 ساعت پرواز کنند و عمدتاً از طریق دوربین های با وضوح بالا جمع آوری نظارت را انجام می دهند.

با قابلیت خواندن پلاک از ارتفاع 30000 پا به بالا. آنها از آن برای برنامه ریزی استراتژیک سطح بالا استفاده می کنند. اما در زمین، شما با این جوخه‌های کوچک یا گروه‌های کوچک، جنگی به سبک چریکی دارید که به حال خودشان رها شده‌اند.

 اینگونه است که این جنگ بسیار پایین به بالا و آشفته است. بنابراین، خیلی چیزها به بداهه پردازی واگذار می شود، به خصوص در طرف اوکراینی که در حال نبرد مقاومت هستند.

 این جوخه ها روی زمین از پهپادهای 1000 دلاری مصرف کننده استفاده می کنند و وسایل ابتدایی را روی آنها می چسبانند تا نارنجک ها و مواردی از این قبیل را پرتاب کنند و همچنین مقدار مناسبی را جستجو می کنند.

 من استدلال می کنم که پهپادهای کوچک مصرف کننده در حال حاضر تأثیرگذارتر هستند. زیرا اطلاعات، اطلاعات است. تفاوت بین تصویر ماهواره ای برای تصمیم گیری های استراتژیک سطح بالا و فیلم های پهپاد با وضوح بالا دیگر چندان متفاوت نیست.

کونرتووا : از دیدگاه من، چیزی که جنگ در اوکراین را متفاوت می‌کند این است که ما آن را با تصویر یک پهپاد نظامی که از دوره قبل داشتیم، مقایسه می‌کنیم.

 تفاوت این است که چگونه فن آوری تکامل یافته و به کار می رود، و نوع جنگ. آن پهپادهای بزرگ در مناطقی مستقر شدند که نیروهای ائتلاف اساساً حریم هوایی را تحت کنترل داشتند و می‌توانستند هواپیماهای بزرگ را ساعت‌ها برای مأموریت‌های شناسایی به پرواز درآورند و سپس مستقیماً از هواپیماهای بدون سرنشین موشک‌ها را شلیک کنند.

 اما منطق پشت استقرار آنها اجتناب از استقرار نیروها بود. بنابراین، پهپادها چهره جنگ از راه دور بودند تا از جان سربازان محافظت کنند.

اما در جنگ اوکراین، هیچ کس حریم هوایی را کنترل نمی کند، و شما این هجوم پهپادهای تجاری بسیار ارزان را دارید که اساساً می توانند کار تحویل مهمات را بدون تخلیه پوسته های زیر بغل انجام دهند.

 بنابراین، منطق رانندگی نجات جان انسان ها نیست، بلکه کاهش هزینه است. این پهپاد امکان تحویل ارزان تر مواد منفجره و نظارت بر فضای نبرد را فراهم می کند. آنچه مهم است این است که آن سکوهای پهپادهای بزرگ از ایستگاه های کنترل گاهی اوقات هزاران کیلومتر دورتر از منطقه جنگی واقعی اداره می شوند.

 اما در مورد اوکراین، سربازان پیاده فردی که درک بهتری از آنچه روی زمین می‌گذرد، می‌توانند مستقیماً آن سکوی کوچک را از شعاع 2 تا 10 کیلومتری اداره کنند. بنابراین واقعاً پهپادها جریان های زنده میدان جنگ هستند. به این ترتیب استفاده از پهپادها در مناطق جنگی از سال 2022 تغییر کرد.

گودرزی: دومینیکا، از مقاله قبلی شما در بولتن به یاد دارم که گفته بودید که پهپادها برای کمپین های رسانه های اجتماعی در اوکراین نیز استفاده می شوند.

کونرتووا : بله، برای اهداف روانی، از یک طرف برای ارعاب دشمن. از سوی دیگر، از آنجایی که می‌توانید به مستندات ویدیویی زنده یا اولیه عکاسی از میدان جنگ دسترسی سریع داشته باشید، می‌توانید آن را در اینترنت یا رسانه‌های اجتماعی آپلود کنید.

 بنابراین، آنها اتصال دهنده ها در سیستم های ارتباطی هستند. این بخش مهمی از استفاده از پهپاد در حال حاضر است.

 چیزی که واقعاً تغییر کرد این است که قبل از استفاده از پهپادها برای مأموریت‌های شناسایی، اطلاعات را جمع‌آوری می‌کردند، باید برمی‌گشتند و سپس اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گرفت و به اطلاعات تبدیل می‌شد.

 سپس عملیات می توانست ادامه یابد اما اکنون همه چیز تقریباً همزمان اتفاق می افتد. هیچ تاخیری وجود ندارد.

گودرزی: چگونه از پهپادها در درگیری کنونی اسرائیل و حماس استفاده می شود؟

کونرتووا : آنچه در مورد حمله اولیه می دانیم این است که حماس از هواپیماهای بدون سرنشین برای عبور از مرزهای تحت کنترل اسرائیل استفاده کرد.

 آنچه برای من مهم است این است که آنها بخشی از یک حمله ترکیبی بزرگتر بودند که شامل نیروهای زمینی و راکت می شد.

 اما این پهپادها به طور خاص برای حمله به زیرساخت‌های ارتباطی برج‌های مراقبت، برجک‌های تفنگ و غیرفعال کردن بخش نظارت و رصد مرزها مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

 جنبه دوم که بسیار مهم است این است که با وجود اینکه حماس تقریباً 10 سال است که از هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می کند، اولین بار بود که آنها مهارت هدایت پهپادها را برای پرتاب نارنجک در حمله نشان دادند.

 این چیزی است که آنها باید در اوکراین دیده باشند. بنابراین، دو چیزی که برای من قابل توجه بود این بود که پهپادها به عنوان بخشی از یک حمله بزرگتر برای غلبه بر دفاع اسرائیل و پهپادها برای پرتاب مواد منفجره بر روی خودروهای زرهی هدایت شدند.

اریکسون: من فقط اضافه می کنم که اسرائیل با قوانین متفاوتی بازی می کند. دست آنها بسته است به این معنا که نمی توانند وارد شوند و شروع به پرتاب موشک های تهاجمی غارتگر بر روی هر ساختمان کنند، زیرا تلفات زیادی وجود خواهد داشت و این چیزی نیست که آنها می خواهند انجام دهند.

 برای حماس، این پهپادهای نارنجکی کوچک حتی لزوماً تلفات وارد نمی‌کنند، بلکه اسرائیلی‌ها را سرپا نگه می‌دارند، زیرا مانند ضربه زدن به یک مسابقه بوکس است. ضربه زدن حریف را ناک اوت نمی کند، اما همیشه وجود دارد تا او را از تعادل خارج کند.

 بنابراین، ارتش اسرائیل [نیروهای دفاعی اسرائیل] نمی داند که این حملات کوچک از کجا و چه زمانی انجام می شود.

 حتی اگر فقط آسیب جزئی باشد، یا تعداد انگشت شماری صدمه ببینند، باز هم کافی است که همه چیز را از نظر برنامه ریزی و تلاش برای نفس کشیدن به آشوب بکشید. بنابراین، از آن به عنوان یک بمباران و تحریک مداوم علیه ارتش اسرائیل استفاده می شود.

گودرزی: اولین باری که حماس از هواپیماهای بدون سرنشین استفاده کرد و چگونه از آن استفاده کرد؟

کونرتووا : با توجه به آنچه که من از سازمان‌های غیردولتی و سازمان‌های ناظر که این موضوع را رصد می‌کنند، می‌دانم، اولین باری که حماس یک پهپاد به اسرائیل فرستاد حدود سال 2014 بود و اولین پهپادی که برای آنها مواد منفجره حمل کرد در سال 2016 بود. همان طور که موشک ها.

تهدید در آسمان: چگونه پهپادهای ارزان قیمت جنگ را تغییر می دهند

گودرزی: کدام طرف بیشتر از چه نوع پهپادی دارد؟

کونرتووا : این واقعیت که حماس تاکنون از این تعداد پهپاد برای من استفاده نکرده است، نشان می دهد که آنها آنقدرها هم برای صرفه جویی ندارند. حزب الله پهپادهای بیشتری دارد – سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده حدود 2000 پهپاد تخمین می زنند. بنابراین، حماس از نظر منطقی کمتر از این دارد.

اریکسون : منطقاً، بر اساس بودجه، اسرائیل پهپادهای گران قیمت بزرگ را در اختیار خواهد داشت. حماس تنها بر اساس تاکتیک ها و اهداف متفاوتی که دارد، از کوچک ترین ها در اسرائیل استفاده خواهد کرد.

 اسرائیل احتمالاً چندان به پهپادهای کوچک درجه یک مصرف کننده تکیه نمی کند، زیرا آنها این کار را نمی کنند. آنها در تلاش برای ایجاد سردرگمی و اختلاف علیه یک حریف سازمان یافته نیستند.

 آنها احتمالاً از پهپادهای کوچکتر برای جستجو برای پاکسازی ساختمان یا دیدن اطراف استفاده می کنند، اما این احتمالاً تقریباً از سمت اسرائیل است. به نظر شما دومینیکا، آیا نگرانی حماس در مورد ردیابی پهپادهای آنها وجود دارد؟

 زیرا حماس در حال حاضر در حال مبارزه با یک جنگ چریکی است که در آن سیستم‌های تونلی در زیر شهر دارند.

 بنابراین شاید آنها نگران هستند که اگر از این پهپادهای مصرفی DJI استفاده می کنند، چین ممکن است اطلاعاتی مانند مواضع آنها را به اسرائیل منتقل کند یا اینکه موساد یا سازمان های اطلاعاتی آنها را هک کنند.

کونرتووا : این جالب است زیرا فکر می‌کردم این پهپادهای کوچک مورد استفاده حماس یک چالش واقعی برای اسرائیل است، به‌ویژه در جنگ شهری که می‌توانند در ساختمان‌ها پنهان شوند و ناگهان از پنجره‌ها یا درها حمله کنند. اما این نکته خوبی است زیرا همه آنها سیگنال های خاصی را منتشر می کنند. بنابراین، آنگاه موضوع این می شود که چه کسی سریعتر است.

اریکسون : شما فقط می توانید آن را از یک ساختمان پرتاب کنید و سپس به سرعت اجرا کنید و واقعاً مهم نیست که موقعیت شما در معرض دید قرار گیرد. اما من حدس می‌زنم که آنها نوعی پروتکل دارند تا از آنها در پایگاه خانگی یا مناطق حساس استفاده نکنند.

کونرتووا : یا ایران آنها را پیکربندی خواهد کرد.

گودرزی:  هر طرف چگونه پهپادهای خود را به دست می آورد؟

کونرتووا : اسرائیل یکی از اولین پیشروانی است که ما آنها را در صنعت هواپیماهای بدون سرنشین می نامیم. آنها خودشان از دهه 1980، حتی قبل از آن، پهپادها را توسعه داده‌اند، و بنابراین فکر نمی‌کنم برای ساخت پهپادها مشکلی داشته باشند.

 آنچه برای آنها مهمتر است این است که با داشتن پرتابه های کافی برای محافظت از قلمرو و سرنگونی پهپادهای متخاصم، گنبد آهنین را فعال نگه دارند.

 مهمات سرگردانی وجود دارد که حماس با ردپای فناوری ایران از آنها استفاده می کند. اما همانطور که قبلا اشاره کردم، حزب الله از نظر فناوری پهپاد مهمتر است.

 بنابراین، اگر حزب الله جبهه دیگری در شمال باز کند، آنها هستند که کنترل حریم هوایی اسرائیل را در آنجا به چالش می کشند.

اریکسون : ظاهراً ایران برخی از فناوری‌های پیشرفته هواپیماهای بدون سرنشین و همچنین موشک‌ها را در اختیار حماس قرار می‌دهد.

 اما صدها هزار، اگر نگوییم میلیون‌ها، پهپاد DJI درجه مصرف‌کننده در سراسر جهان شناور هستند. بازار استفاده شده بسیار بزرگ است.

 بنابراین، شبه‌نظامیان حماس به راحتی می‌توانند یک جبهه داشته باشند و بروند آنها را در مصر یا جاهای دیگر بخرند و آنها را مخفیانه به آنجا ببرند.

 بسیاری از کسانی هستند که از بازارهای سیاه مختلف، یا فقط کانال های معمولی، وارد اسرائیل و غزه می شوند.

گودرزی: تکامل هواپیماهای بدون سرنشین چگونه درگیری بین این دو گروه را در طول سال‌ها تغییر داده است، اگر اصلاً تغییر کرده است؟

اریکسون : دومینیکا نکته خوبی را مطرح کرد که من واقعاً به آن فکر نکرده بودم، اما عنصر رسانه های اجتماعی یا عنصر جنگ اطلاعاتی در این مورد واقعاً مهم است. آنچه حماس را می بینید که در سراسر اخبار تلاش می کند انجام دهد، آب گل آلود است.

 هر دو طرف سعی می کنند در کمپین های روابط عمومی شرکت کنند که طرف آنها را بهتر جلوه دهد. اما شما حماس را دارید که از پهپادهای دوربین دار برای پخش زنده تصاویر استفاده می کند و اساساً می گوید: “به این حمله موشکی اسرائیل نگاه کنید.”

 اما حتی اگر لزوماً درست نباشد، شما این تصاویر احشایی از پرواز بر فراز آن سایت حمله بیمارستانی معروف را دارید که کشتار در TikTok یا سایر پلتفرم‌ها را نشان می‌دهد که این همه غوغا را ایجاد می‌کند.

 این امر علاوه بر جنبه جنگ متعارف پهپادها، پویایی را تغییر می دهد. توانایی انتقال اطلاعات در حال تغییر جریان های پنهان مهم است که چه کسی از چه کسی حمایت می کند. به این معنا که کدام کشور های شخص ثالث باید به طور علنی از کدام طرف حمایت کنند. این ممکن است در مجموع تأثیرگذارتر از عنصر بالستیک واقعی باشد.

کونرتووا : دقیقا. اکنون، دسترسی به اطلاعات آسان است. بنابراین، چه کسی روایت استراتژیک یا پیام کل جنگ را کنترل می کند، واقعاً مهم است. پهپادها روشی بسیار آسان برای اولین نفری هستند که اطلاعات را منتشر می کنند. سپس مقابله یا توضیح آن بسیار دشوار می شود.

گودرزی: آیا نمونه های خاصی از آن در طول این درگیری وجود دارد؟

اریکسون : بیمارستان: طی چند روز گذشته در X (توئیتر سابق) تصاویر زیادی از هواپیماهای بدون سرنشین از پرواز بر فراز پارکینگ را دیدم. و برای یک فرد عادی دشوار است که بداند آنچه می بینید ناشی از این درگیری است یا نه.

 واضح است که میدان نبردی است که توسط یک پهپاد فیلمبرداری شده است، اما تا آنجا که می دانم می تواند اوکراین باشد. این بمباران این فیلم احشایی است که قرار است شما را مجبور کند به منطق تصویر فکر نکنید، بلکه احساسات خام را برانگیزد.

Kunertova همچنین ویدیوهایی از پهپاد حماس با دوربینی دیدم که از حمله خود به برج مراقبت فیلمبرداری می کرد. بنابراین، از آن برای اثر ارعاب نیز استفاده می‌شود، مانند «ببینید ما با چنین پلتفرم‌هایی با فناوری پایین چه کار می‌توانیم انجام دهیم».

تهدید در آسمان: چگونه پهپادهای ارزان قیمت جنگ را تغییر می دهند

گودرزی:  هر دوی شما کمی به این موضوع پرداختید – مثلاً اینکه چگونه هواپیماهای بدون سرنشین به نوعی زمین بازی را بین مجموعه‌های نظامی بزرگ و گروه‌های کوچک‌تر هموار می‌کنند – اما چگونه هواپیماهای بدون سرنشین اقتصاد جنگ را تغییر می‌دهند؟ با پیشروی ما چگونه اقتصاد درگیری ها را تغییر خواهند داد؟

اریکسون : زمین بازی کاملاً مساوی شده است. گنبد آهنین تا مثلاً هشت یا 10 سال پیش شگفت انگیز و اساساً غیرقابل تخریب بود.

 اکنون پهپادها تهدیدی واقعی برای نفوذ منظم به گنبد آهنین هستند. توانایی بسیار زیادی برای گروه‌های کوچک برای حمله به دشمنان بزرگ‌تر وجود دارد و من فکر می‌کنم که به نتیجه خواهد رسید. غیرقابل دفاع است

این پهپادها خطرناک، ارزان و به راحتی قابل استقرار هستند. بنابراین، ممکن است در سال‌های آینده پس از درگیری‌هایی مانند این، کنترل‌های بیشتری بر روی پهپادها وجود داشته باشد، جایی که خرید یک پهپاد دوربین دار برای یک فرد عادی بسیار سخت‌تر خواهد بود.

 دلیلش این است که هیچ راه فنی یا اقتصادی خوبی برای مقابله با این موضوع وجود ندارد. شما این سیستم های ضد پهپاد را دارید که می توانند GPS را جعل کنند و پهپاد را فرود بیاورند، مایکروویوهایی دارید که می توانند وسایل الکترونیکی را سرخ کنند.

 اما حتی با این سیستم‌ها، اگر مثلاً 50 پهپاد بفرستید، نابود کردن همه آنها واقعاً سخت است. بنابراین، من فکر می‌کنم که شاهد ممنوعیت کلی این پهپادها یا مقررات زیادی در سراسر جهان خواهیم بود. الان مثل غرب وحشی است.

Kunertova : من توسعه را مانند آرتور نمی بینم، زیرا علاقه زیادی به بازار هواپیماهای بدون سرنشین شامل بازیگران خصوصی که منافع تجاری دارند، وجود دارد.

 بنابراین، از این منظر، من فکر نمی‌کنم راه مناسبی برای ممنوعیت هواپیماهای بدون سرنشین وجود داشته باشد.

 همچنین خود نظامیان نیز علاقه مند به استفاده از پهپادهای کوچک هستند. جنگ در اوکراین باعث افزایش خرید مهمات سرگردان، پهپادهای کوچک شناسایی، برای نیروهای مسلح عادی شد.

 و در حالی که در دهه‌های گذشته، مسائل اخلاقی و حقوقی زیادی در مورد هواپیماهای بدون سرنشین وجود داشت، اکنون مردم درگیر پهپادها هستند، جایی که آنها از نیروهای اوکراینی حمایت می‌کنند و به آنها کمک می‌کنند.

 بنابراین، من معتقدم که تصویر این پهپادها تغییر کرده است. همچنین، در مورد اقتصاد جنگ: نه تنها خود پهپاد ارزان‌تر و در دسترس‌تر می‌شود، بلکه آموزش نیز تقریباً وجود ندارد.

 پهپادها به راحتی قابل تعویض هستند و می توان از آنها برای افزایش دقت استفاده کرد، به این معنی که گلوله های توپخانه ای که به هدف اصابت نمی کنند هدر می رود.

اریکسون: موافقم. من فکر نمی کنم که آنها بتوانند آنها را ممنوع کنند، اما ممکن است جنبش هایی را مشاهده کنید که سعی در انجام آن دارند.

 من هم شخصاً از آن حمایت نمی کنم. به عنوان یک کارآفرین هواپیماهای بدون سرنشین، من فکر می کنم که خوبی ها بر بدی ها بیشتر است.

 اما اگر مردم سعی در اعمال کنترل کنند، تعجب نمی کنم. این مانند استدلال کلاسیک کنترل اسلحه است. تعداد زیادی از آنها وجود دارد و بازگرداندن جن در بطری سخت خواهد بود.

Kunertova : اما آنها می توانند عملکردها را کنترل کنند. شاید راهش همین باشد.

تهدید در آسمان: چگونه پهپادهای ارزان قیمت جنگ را تغییر می دهند

گودرزی: که من را به سوال بعدی من می‌رساند: با گسترش پهپادها و محفظه‌های مخصوص مصرف‌کننده که در قفسه هستند، چه چیزی مانع از تغییر سخت‌افزار یا نرم‌افزار تولیدکنندگان می‌شود که نحوه استفاده از یک پهپاد را به خطر می‌اندازد؟

اریکسون : شما به نکته خوبی دست می زنید. می‌توانید کار را بسیار سخت‌تر کنید، که تأثیری ماکروسکوپی برای کاهش کلی بازیگران بد از استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین دارد، زیرا می‌توانید مواردی مانند geofencing را در برنامه‌های خود بچسبانید.

 بنابراین، برای مثال می‌توان گفت، این پهپاد DJI را نمی‌توان در هیچ کجای ۵۰۰ مایلی غزه استفاده کرد. راه هایی در اطراف آن وجود دارد.

 اما نیاز به دانش و توانایی بیشتری برای به هم ریختن وسایل الکترونیکی و نرم افزار روی خود پهپاد دارد.

 نقطه ای وجود دارد که اکثر پهپادهای موجود در بازار به سیم کارت متصل می شوند. بنابراین، بسیاری از آنهایی که به تازگی وارد بازار شده اند، قرار است به پایگاه اصلی خود بازگردند، مانند دفتر مرکزی DJI یا Hylio. و شما می توانید در زمان واقعی نظارت کنید و ببینید که یک پهپاد برای چه چیزی استفاده می شود و آن را خاموش کنید. اما البته، راه هایی برای دور زدن آن وجود دارد.

کونرتووا : دقیقا. همیشه بازیگران باهوش تری وجود دارند که راهی پیدا می کنند. این مورد استفاده از پهپادهای DJI در اوکراین بود که چین استفاده از این دستگاه ها را ردیابی می کرد و سپس اطلاعات را به روس ها می فروخت.

 سپس کتابچه‌های راهنما در اینترنت وجود داشت که نشان می‌داد چگونه می‌توان بر آن غلبه کرد، که اساساً این بود که به ابر چینی متصل نشوید، اما در عوض از داده‌های محلی استفاده کنید تا هیچ ارتباطی با سرور وجود نداشته باشد.

تهدید در آسمان: چگونه پهپادهای ارزان قیمت جنگ را تغییر می دهند

گودرزی: همانطور که هر دو اشاره کردید، برخی از اولین پهپادها پهپادهای نظارتی بودند. اکنون ما پهپادهای نظارتی و همچنین پهپادهای قاتل داریم. به نظر شما کدام یک در جنگ خطرناک تر یا مفیدتر است؟

اریکسون : من فکر می کنم شما به هر دو نیاز دارید. اگر به تشبیه بوکس برگردیم، شما نمی توانید فقط با دست چپ خود در مسابقه بوکس پیروز شوید. شما به دست چپ و راست خود نیاز دارید. بنابراین، من فکر می کنم که آنها شخصاً از یکدیگر جدایی ناپذیر هستند.

کونرتووا : موافقم. پهپاد غیرمسلح به معنای خطرناک نبودن آن نیست. زیرا اگر آنها در حال جمع‌آوری داده‌ها هستند، اهدافی را می‌سازند که موشک‌ها قرار است به آنها بزنند.

اریکسون : اگر می‌توانستم به یک سمت تکیه کنم، می‌توانم بگویم پهپادهای جمع‌آوری اطلاعات احتمالاً مهم‌تر هستند، زیرا آنها با توپخانه سنتی کار می‌کنند و در حال حاضر می‌توانند آسیب بیشتری وارد کنند.

 این ممکن است در آینده تغییر کند. اگر پهپادها به نقطه‌ای برسند که بتوانند محموله‌های قابل توجهی را حمل کنند یا مثلاً یک بمب هسته‌ای را میکرونیزه کنیم، می‌توان آن را با یک پهپاد ارزان به وسط یک شهر حمل کرد. در این صورت البته تاثیر بیشتری خواهد داشت.

گودرزی:  آیا می توانید بیشتر در مورد چگونگی تغییر این وضعیت در آینده صحبت کنید؟

اریکسون : فکر می‌کنم بسته‌های کوچک‌تر، اما مرگبارتر، بازی را تغییر خواهند داد. اگر بتوانید یک پهپاد 30 پوندی را با یک بمب هسته‌ای کوچک به ایستگاه مترو بفرستید، ویرانی بی‌نظیر خواهد بود.

 این به طور کامل پویایی همه چیز را تغییر می دهد. امیدوارم به آن نقطه نرسیم زیرا به سختی می توان به سلاح های هسته ای میکرونیزه که هنوز واقعاً وجود ندارند، دست یافت. اما شاید 100 سال دیگر نباشند و شاید این یک احتمال باشد.

کونرتووا : سلاح های شیمیایی چطور؟ این کمی در دسترس تر است.

اریکسون : یا حذف یک شبکه برق، درست است؟ برای این کار حتی لزوماً به یک بمب بزرگ نیاز ندارید، بلکه فقط یک پهپاد خوب با مواد منفجره کوچک یا فقط ایجاد یک اتصال کوتاه در برخی خطوط انتقال و قطع برق یک کشور یا حداقل برخی از مناطق در ترکیب با حملات دیگر

کونرتووا : اما می‌دانید، من همیشه فکر می‌کنم وقتی مردم درباره این دسته از پهپادهای فوق‌العاده پیچیده که برای حمله با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، فکر می‌کنند، حتی لازم نیست کارآمدترین راه آنقدرها هم پیچیده باشد.

 اگر تعداد زیادی پهپاد در اختیار دارید، می‌توانید بر روی دفاع‌ها غلبه کنید، حتی اگر آنها مبتنی بر پارازیت‌ها باشند. اگر هر پهپاد مهاجم با فرکانس متفاوتی کار می کند، پس برای از بین بردن آن پهپادها به پارازیت های بیشتری نیاز دارید. اگر بازیگر بداند نقاط ضعف مخالفانش چیست، احتمالات زیادی وجود دارد.

تهدید در آسمان: چگونه پهپادهای ارزان قیمت جنگ را تغییر می دهند

گودرزی : برخی از مسائل اخلاقی پیرامون پهپادها در جنگ چیست که اکنون شاهد آن هستیم و برخی از مواردی که باید در آینده نگران آن باشیم چیست؟

اریکسون : بازیگران بد به عنوان مثال، اگر شخصی به وب سایت شرکت من مراجعه کند و نام جعلی بگذارد، اما مکان او در خاورمیانه، در اسرائیل یا غزه باشد، می دانیم که احتمالاً از پهپاد برای چیزی که پهپادهای خود را برای آن تبلیغ می کنیم استفاده نمی شود. ، که کشاورزی است.

 احتمالاً قرار است به نحوی، عمدی یا ناخواسته در درگیری استفاده شود. بیایید فرض کنیم که یک کشاورز یک پهپاد را برای کشاورزی خریداری می کند، اما حماس یا یک گروه شبه نظامی دیگر آن را انتخاب می کند.

 مطلق گرایی اخلاقی نمی تواند وجود داشته باشد. اگر یک بار به طور تصادفی یک پهپاد فروختید که به چیزهای بد عادت کرده بود، کل شرکت شما را شر نمی کند.

 اما من فکر می‌کنم سیستم‌های موجود مهم هستند و ما این مسئولیت را داریم که بخواهیم پایگاه مشتری را بررسی کنیم.

 شرکت‌های هواپیماهای بدون سرنشین تجاری باید در بخش تجاری بمانند و واقعاً باید سعی کنند از استفاده پهپادهایشان برای کاربردهای نظامی ناخواسته جلوگیری کنند.

 اگر شرکتی باشید که پهپادهای نظامی تولید می کند، داستان متفاوت است. این بازار شماست اما من فکر می‌کنم وظیفه ما، اپراتورهای تجاری، است که سعی کنیم استفاده بد از پهپادها را برای هر دو طرف و به طور کلی خشونت را محدود کنیم.

 این ماموریت شرکت من نیست. بنابراین، من سعی می کنم مطمئن شوم که این اتفاق در مورد محصولات ما نمی افتد.

Kunertova : آیا برای مثال هنگام فروش هواپیماهای بدون سرنشین دستورالعملی برای کاربر نهایی دارید؟

 زیرا کنترل کاری که فرد قرار است با پهپاد انجام دهد واقعاً دشوار است. مثل بازارهای دفاعی سنتی نیست که صادرات تسلیحات تحت کنترل دولت است و بندهایی وجود دارد که فقط برای این منظور می توانید از آن استفاده کنید و اگر می خواهید دوباره بفروشید و مواردی از این دست نیاز به مجوز دارید. بنابراین، مشکل می شود، درست است؟

اریکسون : فوق العاده مشکل است. ما قراردادهای مجوز کاربر نهایی داریم، اما البته این برای حماس اهمیتی ندارد.

 بنابراین، فقط کارهای زیادی می توانید انجام دهید. به همین دلیل مهم است که سطحی از بررسی وجود داشته باشد و این به یک موضوع اخلاقی تبدیل شود زیرا ما چه کسی هستیم که تصمیم می گیریم چه کسی می تواند و چه کسی نمی تواند از محصولات ما استفاده کند.

 اما باید سعی کنید از بهترین قضاوت خود استفاده کنید. بدیهی است که ما کامل نخواهیم بود، اما شما فقط سعی کنید آنها را از مناطق درگیری فعال دور نگه دارید تا آسیب کلی را کاهش دهید.

کونرتووا : اگر بخواهم به این جنبه از جنگ هواپیماهای بدون سرنشین اضافه کنم: در گذشته با عملیات ضد تروریسم، استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به دلیل استفاده مشکوک از زور در خارج از مناطق جنگی رسمی به دلایل اخلاقی و قانونی به چالش کشیده شد.

 برخی از صداهای انتقادی می‌گفتند که این حملات هواپیماهای بدون سرنشین نیست، بلکه ترور و خود اهداف تحت حملات به اصطلاح امضا هستند.

 اساساً هویت افراد مشخص نبود اما بر اساس الگوهای رفتاری آنها هدف قرار می گرفت. بنابراین بسیار بحث برانگیز بود.

 من متوجه شدم که این روزها، واقعاً به خود فناوری و افزایش سطح خودمختاری مربوط می شود. این در مورد این است که چگونه اپراتور انسانی می تواند مطمئن شود که پهپاد خودران آنچه را که در نظر گرفته شده انجام می دهد، و فرمان انسانی تصمیم گیری حیاتی را با دستگاه کنترل نمی کند. بنابراین، این بحث اخلاقی اصلی در این زمینه است.

تهدید در آسمان: چگونه پهپادهای ارزان قیمت جنگ را تغییر می دهند

گودرزی:   که من را به سوال بعدی من می رساند، که در مورد اپراتورهای هواپیماهای بدون سرنشین است، که مطالعات نشان می دهد ممکن است از PTSD رنج ببرند. آیا می‌توانید برخی از آسیب‌هایی را که توسط افراد در حال استفاده از پهپادها، آنهایی که روی زمین هستند، تجربه کرده‌اند، و برای اضافه کردن به آن، افرادی که فیلم‌های پهپاد را تماشا می‌کنند که در حال حاضر به راحتی در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی در دسترس است، لمس کنید؟

اریکسون : مطالعات نشان می دهد که PTSD بر اساس نزدیکی فرد به نبرد واقعی است. اگر به کسی چاقو بزنید، به بیان ساده، مقدار زیادی PTSD خواهید داشت.

 اگر صد یاردی عقب باشید، آسیب کمتر است. دویست یارد قبل از این هم کمتر است. بنابراین، از یک نظر، اپراتورهای پهپاد قادرند هر روز وارد شوند، ساعت از 9 تا 5 بروند و اهداف را از بین ببرند.

 آنها می توانند در این حس جدایی غرق شوند، جایی که برای آنها اساساً شبیه یک بازی ویدیویی است. و عمداً تنظیم شده است. این فاصله عمدی وجود دارد.

مطمئنم روانشناس نظامی همه اینها را در ذهن داشته است. آنها احتمالاً مطالعات را انجام دادند و متوجه شدند، اگر آن را گیمی کنید، تأثیر ذهنی کمتری خواهد داشت.

 اما مطالعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد وقتی تمام آن تجربه را جمع می‌کنید و به خانه می‌روید و به آن فکر می‌کنید، تقریباً به یک معنا اوضاع را بدتر می‌کند، زیرا احساس می‌کنید فقط یک بازی ویدیویی انجام داده‌اید، که مردم را از انسانیت خارج کرد و آنها را کشت.

 بنابراین، دم بلندی دارد. این به گونه‌ای طراحی شده است که PTSD را از قبل به حداقل برساند، فقط به این دلیل که گردش مالی را برای این موقعیت‌ها نسبتاً پایین نگه می‌دارند، اما هنوز هم موثر است.

و از تجربه شخصی: فقط با نگاه کردن به X یا توییتر با دیدن خشونت وحشتناک به سطحی از حساسیت زدایی رسیده ام.

 به این معنا نیست که من به دنبال آن هستم، اما به درگیری های ژئوپلیتیکی علاقه مند هستم. بنابراین، فید من آن چیزها را به من نشان می‌دهد و سطحی از ترس یا اضطراب دائمی در من وجود دارد، زیرا هر روز صبح می‌توانستم ببینم که یک نفر اساساً سر بریده می‌شود یا چیزی مشابه.

 من فکر می کنم که در کل تأثیر بدی بر جامعه دارد. سطحی از اضطراب و نزدیکی به مرگ و میر وجود دارد که ما قبل از این دسترسی به اطلاعاتی که فقط کورتیزول را در همه بالا می برد، نداشتیم.

 این این است که مردم در زندگی روزمره خود تصمیمات مبارزه یا فرار بیشتری بگیرند، که به یک جامعه کلی تهاجمی تر و پارانوئیدی تبدیل می شود.

تهدید در آسمان: چگونه پهپادهای ارزان قیمت جنگ را تغییر می دهند

Kunertova : موافقم که دوست ندارم جنگ را در فید توییتر/X خود با تصاویر بسیار بصری پیدا کنم. من فکر نمی‌کنم این تقصیر پهپاد باشد، بلکه کسانی هستند که تبلیغات جنگی را می‌سازند و سعی می‌کنند تماشاگران را به سمت خود بکشانند.

 متاسفانه من معتقدم این بخشی از بحث در مورد اینکه چه کسی پلتفرم های رسانه های اجتماعی را تعدیل می کند است. اما به عنوان یک کاربر، آزاردهنده است.

فقط برای اضافه کردن آسیب های ناشی از هواپیماهای بدون سرنشین، برای کسانی که روی زمین هستند، مانند غیرنظامیان، و این شامل انواع مختلف درگیری ها می شود – بنابراین اکنون پاکستان، افغانستان، اوکراین یا غزه – فقط صدای تهدید در آسمان، مردم را واقعاً مضطرب و ترسان می کند.

 آنها نمی توانند آن را ببینند، اما می دانند که نزدیک است و به دنبال سرپناهی هستند. بنابراین، این چیزی است که من معتقدم به طور برجسته در تهدید دائمی از آسمان نمایان می شود.

گودرزی: فکر می کنید ما در آینده در مورد استفاده از پهپاد و جنگ به چه چیزی نگاه می کنیم؟

اریکسون: دومینیکا نکته خوبی را مطرح کرد: خودمختاری. شما ChatGPT و موارد مشابه دارید. بنابراین، شما از پهپادها خواهید داشت که تصمیمات خود را می گیرند و این از آنچه من دیده ام امکان پذیر است.

 این یک فرصت عالی برای فردی از یک گروه نظامی است که یک پهپاد را در آنجا قرار دهد و آن را رها کند. پرواز می کند، نزدیک ترین ساختمان یا سازه را انتخاب می کند و منفجر می شود.

 این در حال تقویت چیزی است که ما در حال حاضر می بینیم، که ناتوانی در مقابله با این حملات چریکی است. هوش مصنوعی یک کاتالیزور بزرگ است که در آن نقش بسته است، بنابراین، خودمختاری گفتگوی بزرگ بعدی در اینجا خواهد بود.

کونرتووا: من دوست ندارم تا این حد به آینده نگاه کنم، و به این دلیل که اوکراین به ما گفته است که برخی از تحولات بسیار کوتاه مدت در بخش پایینی نوآوری، پویایی در میدان جنگ را تغییر می دهد.

 بنابراین، من انتظار دارم پهپادهای هوایی کوچک بیشتری را در میدان نبرد ببینم، اما همچنین استفاده بیشتری از پهپادها در عملیات ترکیبی که نیاز به همگام سازی با سایر واحدها و تکثیر بیشتر پهپادها در سایر حوزه های عملیاتی، به ویژه جنگ دریایی دارد، داشته باشیم.

 بنابراین برای من، این تمرین جدید هواپیماهای بدون سرنشین خواهد بود.

تهدید در آسمان: چگونه پهپادهای ارزان قیمت جنگ را تغییر می دهند

مهندس حمید تدینی: نویسنده و وبلاگ نویس مشهور، متخصص در زبان برنامه نویسی و هوش مصنوعی و ساکن آلمان است. مقالات روشنگر او به پیچیدگی های این زمینه ها می پردازد و به خوانندگان درک عمیقی از مفاهیم پیچیده فناوری ارائه می دهد. کار او به دلیل وضوح و دقت مشهور است.