تعریف مجدد اعتیاد به تلفن: مطالعه جدید افسانه ها را در هم می شکند -تحقیقات جدید نشان می‌دهد که اعتیاد منتسب به تلفن‌های همراه در واقع به دلیل تعامل اجتماعی است که آنها فعال می‌کنند، نه خود دستگاه‌ها.
این نتیجه گیری که توسط آزمایشی شامل 86 شرکت کننده پشتیبانی می شود، تصور رایج اعتیاد به تلفن همراه را رد می کند.
این مطالعه که نظریه ارائه شده توسط پروفسور ساموئل پی‌ال ویسییر در سال 2018 را تأیید می‌کند، افزایش اضطراب و برانگیختگی عاطفی را در شرکت‌کنندگانی که از تلفن‌شان محروم بودند، به‌ویژه در میان افرادی که برای تعامل اجتماعی آماده بودند، مشاهده کرد.
یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه گرانادا (UGR) نشان داده است که این خود تلفن‌های همراه نیست که مردم به آن معتاد می‌شوند، بلکه تعاملات اجتماعی است که آنها را تسهیل می‌کنند.
این مطالعه که اخیراً در مجله Psicothema منتشر شده است، اولین پشتیبانی علمی تجربی را برای نظریه‌ای ارائه می‌کند که در ابتدا در سال 2018 توسط Samuel PL Veissiere، محقق دانشگاه مک گیل در مونترال، کانادا ارائه شد.
برای انجام این آزمایش، دانشمندان UGR با نمونه ای متشکل از 86 نفر که به دو گروه تقسیم شدند، کار کردند.
در یکی از گروه‌ها (گروه انتظارات اجتماعی)، به هر یک از شرکت‌کنندگان دستور دادیم که از طریق واتس‌اپ به فعال‌ترین مخاطبین خود پیامی ارسال کنند و توضیح دهند که قرار است در یک کار هیجان‌انگیز در دنیای واقعیت مجازی شرکت کنند.
خورخه لوپز پوگا ، محقق دپارتمان شخصیت، ارزیابی و درمان روان‌شناختی UGR و نویسنده اصلی این مطالعه توضیح می‌دهد.
از گروه دیگر (گروه کنترل) خواسته نشد که این پیام “هیجان انگیز” را برای مخاطبین خود ارسال کنند.
در مرحله بعد، ما از هر دو گروه از مردم خواستیم در حالی که در یک محیط واقعیت مجازی غوطه ور هستند، اعلان های خود را خاموش کرده و تلفن همراه خود را رو به پایین روی میز بگذارند.
وقتی تعامل با وظیفه واقعیت مجازی به پایان رسید، شرکت کنندگان را بیکار رها کردیم و قادر به استفاده از تلفن هایشان نبودند.
پس از این دوره از انجام هیچ کاری، ما به همه شرکت‌کنندگان اجازه دادیم به استفاده از واتس‌اپ بازگردند.»
فعالیت الکترودرمال
در طول این فرآیند، دانشمندان UGR فعالیت الکترودرمال پوست را اندازه گیری کردند، پارامتری که به عنوان شاخصی از فعالیت سیستم عصبی خودمختار ما گرفته می شود، یعنی نوعی اندازه گیری فیزیولوژیکی اضطراب.
ما مشاهده کردیم که گروه انتظار اجتماعی در طول آزمایش تنش بیشتری دارد.
ما همچنین دریافتیم که وقتی از آنها خواسته شد که از استفاده از تلفن های همراه خود متوقف شوند ، این گروه اضطراب بیشتری پیدا کردند.
علاوه بر این، زمانی که آنها اجازه یافتند دوباره از تلفن خود استفاده کنند، این گروه سطح بسیار بالاتری از برانگیختگی عاطفی را تجربه کردند.
نتایج نشان می‌دهد که تلفن‌های همراه عامل مشکلات روانی نیستند، بلکه چگونگی و چرایی استفاده از این دستگاه‌ها می‌تواند مشکلات روانی خاص را بهتر توضیح دهد.
