تشنج غیبت (تشنج پتی مال)
تشنج غیبت چیست؟
تشنج غیبت (تشنج پتی مال) -سلول های عصبی مغز (نورون ها) با شلیک سیگنال های الکتریکی کوچک با هم ارتباط برقرار می کنند. در طی تشنج (تشنج)، الگوی شلیک این سیگنال های الکتریکی به طور ناگهانی تغییر می کند. به طور غیرعادی شدید و غیر طبیعی می شود.
تشنج می تواند ناحیه کوچکی از مغز را تحت تاثیر قرار دهد. یا می تواند کل مغز را تحت تاثیر قرار دهد. اگر تمام مغز درگیر باشد، تشنج عمومی نامیده می شود.
دو نوع شایع تشنج عمومی عبارتند از:
- تشنج عمومی (تشنج بزرگ)
- تشنج غیبت (تشنج کوچک)
هر دو شکل تشنج عمومی باعث از دست دادن موقت هوشیاری می شوند.
تشنج غیبت باعث از دست دادن هوشیاری به مدت 30 ثانیه یا کمتر می شود.
به سختی قابل توجه است، اگر اصلاً باشد. فرد به سادگی از حرکت یا صحبت می ایستد.
او به صورت خالی به جلو خیره می شود و به سؤالات پاسخ نمی دهد.
تشنج کوتاه است و به سختی قابل تشخیص است.
یک فرد می تواند روزانه 50 یا 100 تشنج غیبت داشته باشد، بدون اینکه تشخیص داده شود.
هنگامی که تشنج غیبت به پایان می رسد، فرد به فعالیت های عادی خود باز می گردد.
او متوجه نمی شود که اتفاقی افتاده است.
صرع یک اختلال مغزی است که در صورت عدم درمان باعث تشنج های مکرر می شود.
گفته می شود کودکی که دچار تشنج مکرر غیبت می شود به صرع غیبت دوران کودکی یا صرع پتی مال مبتلا است.
صرع غیبت می تواند در هر زمانی از دوران کودکی شروع شود. اغلب در سنین 4 تا 15 سالگی شروع می شود.
در بیشتر موارد، دلیل تشنج ناشناخته است. عوامل ژنتیکی (ارثی) ممکن است در ایجاد صرع غیبت نقش داشته باشند.
علائم تشنج غیبت
در طول تشنج غیبت، کودک به طور موقت از آنچه در اطرافش می گذرد بی خبر است. برای چند ثانیه کوتاه، کودک کاری را که انجام می دهد متوقف می کند. او مستقیم به جلو خیره می شود و به افرادی که صحبت می کنند پاسخ نمی دهد.
در طی تشنج، پلک های کودک ممکن است خیلی سریع پلک بزنند یا سوسو بزنند. یا ممکن است دست یا پا بدون دلیل واضحی تکان بخورد، تکان بخورد یا حرکت کند.
پس از پایان تشنج، کودک هیچ خاطره ای از آن قسمت ندارد.
او معمولاً فعالیت های قبلی را به گونه ای از سر می گیرد که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است.
معمولاً پس از تشنج غیبت، هیچ گیجی یا دوره بهبودی وجود ندارد.
کودک مبتلا به صرع غیبت ممکن است در طول یک روز مدرسه دچار حملات کوتاه مدت زیادی شود.
در نتیجه، این اختلال ممکن است به طور جدی در توانایی توجه و شرکت در کلاس اختلال ایجاد کند.
به همین دلیل، یک معلم ممکن است اولین بزرگسالی باشد که متوجه اشتباهی می شود.
اگر معلم با تشنج های غیبت آشنایی نداشته باشد، ممکن است شکایت کند که کودک به او توجه نمی کند یا به نظر می رسد خیال پردازی می کند.
در خارج از کلاس، علائم کودک ممکن است بر توانایی تمرکز هنگام ورزش یا انجام تکالیف تأثیر بگذارد.
تشنج همچنین ممکن است مکالمه با دوستان یا اعضای خانواده را مختل کند.
تشخیص تشنج غیبت
پزشک از شما می خواهد که علائم کودکتان را توضیح دهید.
او از او می پرسد که علائم هر چند وقت یک بار رخ می دهد و چقدر طول می کشد.
پزشک همچنین از شما خواهد پرسید که آیا سایر اعضای خانواده شما علائم مشابهی داشته اند یا برای هر نوع صرع درمان شده اند.
پزشک سابقه پزشکی کودک شما را بررسی می کند، از جمله:
- هر گونه سابقه تروما هنگام تولد
- آسیب جدی به سر
- عفونت هایی که مغز را درگیر می کند، مانند آنسفالیت یا مننژیت
پزشک یک معاینه فیزیکی کامل انجام خواهد داد.
این شامل یک معاینه عصبی کامل از کودک شما خواهد بود.
ممکن است آزمایش خون معمولی انجام شود.
این موارد بیماری های پزشکی رایجی را که می توانند صرع را تقلید کنند یا باعث تشنج شوند، بررسی می کنند.
در بیشتر موارد، نتایج معاینه فیزیکی و آزمایش خون کودک شما طبیعی خواهد بود.
به عنوان آخرین مرحله در فرآیند تشخیص، پزشک ممکن است یک نوار مغزی (EEG) را تجویز کند. EEG یک آزمایش بدون درد است.
فعالیت الکتریکی مغز کودک شما را تشخیص می دهد و آن را به یک سری الگوهای چاپی ترجمه می کند.
در بسیاری از کودکان مبتلا به صرع غیبت، EEG الگوی خاصی را نشان می دهد که تشخیص را تایید می کند.
تشنج های طولانی مدت در برخی موارد، پزشک کودک شما ممکن است نگران باشد که تشنج های فقدان مربوط به یک ناهنجاری ساختاری و همچنین ناهنجاری الکتریکی مغز باشد.
پزشک ممکن است آزمایش تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی کامپیوتری (CT) از مغز کودک شما را تجویز کند.
دلایل انجام تست تصویربرداری عبارتند از:
- یک الگوی غیر معمول از علائم
- یافته های غیر طبیعی در معاینه فیزیکی یا عصبی
- شرایطی که کودک را در معرض خطر بیشتری برای تشنج قرار می دهد، مانند:
- تروما هنگام تولد
- آسیب سر
- آنسفالیت
- مننژیت
مدت زمان مورد انتظار تشنج غیبت
بیشتر کودکان از صرع غیبت، معمولاً در سنین نوجوانی رشد می کنند.
قبل از آن، از داروهای ضد صرع برای کنترل علائم استفاده می شود.
پیشگیری از تشنج غیبت
عدم وجود صرع قابل پیشگیری نیست.
درمان تشنج غیبت
اگر کودک شما صرع غیبت داشته باشد، پزشک این بیماری را با دارو درمان می کند تا به کنترل تعداد تشنج های فرزند شما کمک کند.
آنها به عنوان داروهای ضد تشنج شناخته می شوند (داروهای ضد صرع یا ضد تشنج نیز نامیده می شوند).
دو داروی ضد تشنجی که معمولاً برای درمان صرع غایب تجویز می‌شوند، اتوسوکسیماید (زارونتین) و والپروئیک اسید (دپاکن، دپاکوت) هستند.
اتوسوکسیماید فقط از تشنج های غیبت جلوگیری می کند.
والپروئیک اسید یک داروی ضد تشنج عمومی است که برای درمان تشنج های تونیک-کلونیک (گرند مال)، میوکلونیک و پارشیال و همچنین تشنج های غایب می باشد.
کنترل صرع غیبت می تواند به فرزند شما کمک کند تا در مدرسه و خانه به پتانسیل کامل خود برسد.
هنگامی که کودک شما شروع به مصرف داروی تشنج کرد، درمان معمولاً حداقل تا دو سال ادامه می یابد.
چه زمانی با یک حرفه ای تماس بگیرید
اگر متوجه شدید که کودک شما این بیماری را دارد با پزشک تماس بگیرید:
- طلسم خیره شدن
- دوره های کوتاه رویاپردازی عمیق
- رفتارهای دیگری که ممکن است علائم تشنج غیبت باشند
اگر معلم فرزندتان شکایت دارد که کودک شما به او توجه نمی کند، به او توجه نمی کند یا همیشه رویا می بیند، از معلم بپرسید که آیا کودک شما علائم دیگری از تشنج های غیبت را نشان می دهد یا خیر.
به عنوان مثال، آیا فرزند شما:
- مستقیم به تخته سیاه خیره شوید
- مکرراً پلک بزنید
- هنگام رویاپردازی تکان بخورید
از معلم بخواهید که شرح مفصلی از علائم کودک شما بنویسد.
از معلم بخواهید تخمین بزند که هر قسمت چقدر طول می کشد و تعداد قسمت ها در روز.
هنگامی که این توضیحات را دارید، بررسی کنید که آیا متوجه هر یک از این رفتارهای مشابه در خانه می شوید یا خیر.
سپس با پزشک خود تماس بگیرید تا در مورد وضعیت صحبت کنید.
پیش بینی
چشم انداز بسیار خوبی است. اکثر کودکان مبتلا به صرع غیبت در نهایت بدون عارضه از این بیماری پیشی می گیرند.
با درمان مناسب کودک می تواند در مدرسه و خانه زندگی عادی داشته باشد.
در بیشتر موارد، هیچ اثر طولانی مدتی بر رشد مغز، عملکرد مغز یا هوش وجود ندارد.
