بز کوهی
بز کوهی -آنتلوپ ها پستانداران سم دار با شاخ های توخالی هستند که معمولا با گوزن اشتباه گرفته می شوند. نام “آنتلوپ” یک اصطلاح رایج برای بسیاری از گونه های خانواده Bovidae است .
با این حال، از نظر علمی، تنها «آنتلوپ‌های واقعی» اعضای جنس Gazella ، Nanger ، Eudorcas و Antilope هستند .
گروه‌های دیگری به نام آنتلوپ شامل زیرخانواده Aepycerotinae است که سایگا تقریباً در معرض تهدید تنها عضو زنده آن است و زیرخانواده Acelaphinae که شامل وحشی‌ها می‌شود .
بز کوهی چیست؟
بز کوهی در طیف خیره کننده ای از اشکال و اندازه ها هستند که برخی برای سرعت خالص و برخی دیگر برای چابکی ساخته شده اند.
بزرگ‌ترین بز کوهی (الاند غول‌پیکر ) می‌تواند تا ۱۸۲ سانتی‌متر (شش فوت) ارتفاع داشته باشد، در حالی که کوچک‌ترین آن (آنتلوپ سلطنتی) تنها ۲۵ سانتی‌متر (۱۰ اینچ) قد دارد.
برخی برای استتار رنگ آمیزی شده اند تا بتوانند در محیط خود پنهان شوند، در حالی که برخی دیگر دارای الگوهای آشکاری هستند که به آنها کمک می کند برای گله خود قابل مشاهده باشند.
بزکوه ها نشخوارکنندگان سم پاره ای با دو انگشت و معده چند حفره ای هستند. معده خاص آنها به آنتلوپ‌ها اجازه می‌دهد تا مواد گیاهی فیبری را که می‌خورند هضم کنند – ماده‌ای گیاهی که برای گونه‌های غیرنشخوارکننده غیرقابل خوردن است.
رژیم غذایی آنها باعث می‌شود که بز کوهی برای اکوسیستم‌هایشان بسیار ضروری باشد.
در حالی که گیاهان و علف‌های فراوان در هر زیستگاه بز کوهی دارای ذخیره عظیمی از انرژی بالقوه است، این انرژی برای سایر گونه‌ها بدون نشخوارکنندگان برای تبدیل آن به گوشت کاملاً غیرقابل دسترس است.
میزبان گونه های شکارچی به آنتلوپ ها به عنوان منبع غذایی اولیه متکی هستند.
در شرایط دست نخورده، این تعادل برقرار می‌شود، زیرا آنتلوپ‌ها منبع غذایی فراوانی با حداقل رقابت دارند و به آنها اجازه می‌دهد تا جمعیت‌های بزرگی را رشد دهند که می‌توانند در برابر شکار مقاومت کنند.
عادات تولیدمثلی بین بسیاری از گونه های آنتلوپ متفاوت است.
دوره‌های بارداری می‌تواند از چهار تا نه ماه باشد و هر بار فقط یک یا گهگاه دو گوساله به دنیا می‌آورند.
آیین‌های جفت‌گیری نیز متفاوت است، برخی از گونه‌های منفرد به دنبال روابط تک‌همسری هستند، در حالی که گونه‌های گله اغلب از قلمروهای نر استفاده می‌کنند تا تصمیم بگیرند با کدام ماده‌ها جفت‌گیری کنند.
برخی از گله ها دارای جفت های مولد غالب هستند، که در آن نر غالب، قبل از جفت گیری با دیگر اعضای گله ماده، به ماده غالب و جوان او اولویت می دهد.
هنگامی که گوساله ها متولد می شوند، برخی از گونه ها، جوان های آسیب پذیر را در پوشش گیاهی پنهان می کنند و بدون آنها شکار می کنند، در حالی که گونه های دیگر می توانند در عرض چند دقیقه پس از تولد بدوند و همیشه در کنار گله بمانند.
نام علمی آنتلوپ چیست؟
بسیاری از انواع آنتلوپ واقعی و سایر گاوها که به نام آنتلوپ شناخته می شوند، نام علمی خود را دارند. با 91 گونه در کل، این 91 نام مختلف است. برخی از گونه های واقعی بز کوهی متعلق به جنس Gazella، Nanger، Eudorcas یا Antilope عبارتند از:
- غزال کوهی : غزال غزال
- غزال داما : نانگر داما
- غزال تامسون : Eudorcas thomsonii
- بلک باک : آنتی لوپ سرویکاپرا
سایر زیرخانواده‌هایی که آنتلوپ واقعی نیستند اما همچنان در دسته وسیع‌تر آنتلوپ قرار می‌گیرند عبارتند از:
- سایگا
- Aepycerotinae
- آلسلافین
- Connochaetes
- بوزلافینی
- سفالوفین
- هیپوتراژین
- Nesotraginae
- Oreotraginae
- پانتولوپینا
- پلینه
- Reduncinae
- تراژلافینی
- آنتیدورکاس
- اوریکس
آیا بز کوهی در خطر انقراض است؟
گونه های مختلف آنتلوپ در فهرست قرمز IUCN طبقه بندی های متفاوتی دارند .
برخی از نمونه ها عبارتند از غزال داما و هیرولا که هر دو به شدت در معرض خطر هستند.
اوریکس بیسا و اوریکس شاخ اسکیمیتار هر دو در خطر انقراض هستند و دویکور آدر آسیب پذیر است.
ربوک خاکستری تقریباً در معرض تهدید قرار گرفته است و از آوریل 2023 ، سایگا نیز در معرض خطر قرار گرفته است – گونه ای که سال ها به عنوان در معرض خطر انقراض طبقه بندی می شد و به طور قابل توجهی از تلاش های حفاظتی بهره برده است.
آنتلوپ ها کجا زندگی می کنند؟
تمام گونه‌های آنتلوپ زنده در آفریقا و آسیا (از جمله بخش‌هایی از خاورمیانه) یافت می‌شوند.
بیشتر گونه ها در آفریقا یافت می شوند، در حالی که تنها حدود 14 گونه در آسیا یافت می شوند.
بیشتر آنها در مناطق مرتع باز زندگی می کنند که در آن به صورت گروهی زندگی می کنند و روی علف ها می چرند، اما گونه های کوچکتر مانند بزهای سلطنتی و دوکورها در جنگل های بارانی یا مناطق جنگلی زندگی می کنند، جایی که آنها زندگی انفرادی دارند و با پوشش گیاهی استتار شده اند.
