پهپاد چیست؟ -پهپاد یک هواپیمای بدون سرنشین است. هواپیماهای بدون سرنشین به طور رسمی بیشتر به عنوان وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (UAV) یا سیستم های هواپیمای بدون سرنشین شناخته می شوند.
اساساً، پهپاد یک ربات پرنده است که می تواند از راه دور کنترل شود یا با استفاده از برنامه های پروازی کنترل شده نرم افزاری در سیستم های تعبیه شده خود ، که در ارتباط با حسگرهای داخلی و یک سیستم موقعیت یاب جهانی ( GPS ) کار می کنند، به طور مستقل پرواز کند.
پهپادها اغلب با ارتش مرتبط بودند. آنها در ابتدا برای تمرین هدف ضد هوایی، جمع آوری اطلاعات و، بحث برانگیزتر، به عنوان سکوهای تسلیحاتی مورد استفاده قرار گرفتند. پهپادها در حال حاضر نیز در طیف وسیعی از نقش‌های غیرنظامی از جمله موارد زیر استفاده می‌شوند:
- جستجو و نجات
- نظارت
- نظارت بر ترافیک
- پایش آب و هوا
- آتش نشانی
- استفاده ی شخصی
- عکاسی مبتنی بر پهپاد
- فیلمبرداری
- کشاورزی
- خدمات حمل ونقل
پهپادها چگونه کار می کنند؟
پهپادها دو عملکرد اساسی دارند: حالت پرواز و ناوبری.
برای پرواز، پهپادها باید منبع انرژی مانند باتری یا سوخت داشته باشند.
آنها همچنین دارای روتور، پروانه و یک قاب هستند.
قاب یک هواپیمای بدون سرنشین معمولاً از یک ماده کامپوزیت سبک وزن برای کاهش وزن و افزایش قدرت مانور ساخته شده است.
هواپیماهای بدون سرنشین به یک کنترلر نیاز دارند که به اپراتور اجازه می دهد از کنترل از راه دور برای پرتاب، هدایت و فرود هواپیما استفاده کند.
کنترلرها با استفاده از امواج رادیویی مانند Wi-Fi با پهپاد ارتباط برقرار می کنند .
ویژگی ها و اجزای متداول پهپاد چیست؟
هواپیماهای بدون سرنشین دارای اجزای زیادی هستند، از جمله:
- کنترل‌کننده‌های سرعت الکترونیکی که سرعت و جهت موتور را کنترل می‌کنند.
- کنترلر پرواز؛
- ماژول GPS;
- باتری؛
- آنتن؛
- گیرنده؛
- دوربین ها؛
- حسگرها، از جمله سنسورهای اولتراسونیک و سنسورهای جلوگیری از برخورد؛
- شتاب سنج که سرعت را اندازه گیری می کند. و
- ارتفاع سنج که ارتفاع را اندازه گیری می کند.
ویژگی های پهپاد بر اساس کاربرد آن متفاوت است. نمونه هایی از ویژگی ها عبارتند از:
- انواع مختلف دوربین با عملکرد بالا، زوم و گیمبال استید کم و قابلیت شیب.
- هوش مصنوعی ( AI ) که پهپاد را قادر می سازد اشیا را دنبال کند.
- ویژگی های واقعیت افزوده که اشیاء مجازی را بر روی تغذیه دوربین پهپاد قرار می دهد.
- فرمت ذخیره سازی رسانه؛
- حداکثر زمان پرواز، که تعیین می کند هواپیمای بدون سرنشین چقدر می تواند در هوا بماند.
- حداکثر سرعت، از جمله صعود و فرود.
- دقت شناور؛
- محدوده حسی مانع؛
- نگه داشتن ارتفاع، که پهپاد را در ارتفاع ثابت نگه می دارد.
- خوراک ویدیوی زنده؛ و
- گزارش های پرواز
پهپاد چیست؟
سیستم های ناوبری، مانند GPS، معمولاً در دماغه پهپادها قرار می گیرند. GPS موجود در یک پهپاد موقعیت دقیق آن را به کنترل کننده اطلاع می دهد.
یک ارتفاع سنج داخل هواپیما می تواند اطلاعات ارتفاع را به اشتراک بگذارد.
ارتفاع سنج همچنین به نگه داشتن پهپاد در یک ارتفاع خاص کمک می کند، اگر کنترل کننده آن را تعیین کند.
پهپادها می توانند به حسگرهایی از جمله سنسورهای اولتراسونیک، لیزری یا لیدار، سنسورهای زمان پرواز، سنسورهای شیمیایی و سنسورهای تثبیت و جهت گیری مجهز شوند.
حسگرهای بصری داده های ثابت و ویدئویی را ارائه می دهند. حسگرهای قرمز، سبز و آبی طول موج‌های بصری استاندارد قرمز، سبز و آبی را جمع‌آوری می‌کنند و حسگرهای چند طیفی طول‌موج‌های مرئی و غیرقابل مشاهده، مانند مادون قرمز و فرابنفش را جمع‌آوری می‌کنند.
شتاب سنج، ژیروسکوپ، مغناطیس سنج، فشارسنج و GPS نیز از ویژگی های رایج پهپادها هستند.
برای مثال، حسگرهای حرارتی کاربردهای نظارتی و امنیتی مانند نظارت بر دام و تشخیص امضای حرارت را ممکن می‌سازند.
حسگرهای فراطیفی به شناسایی مواد معدنی و پوشش گیاهی کمک می کنند و برای استفاده در سلامت محصول، کیفیت آب و ترکیب سطح ایده آل هستند.
برخی از پهپادها از حسگرها برای شناسایی موانع و جلوگیری از برخورد استفاده می کنند.
در ابتدا، این حسگرها برای شناسایی اشیاء جلوی پهپاد طراحی شده بودند.
برخی از پهپادها اکنون تشخیص موانع را در پنج جهت انجام می دهند: جلو، عقب، پایین، بالا و پهلو به پهلو.
برای فرود، پهپادها از سیستم های موقعیت یابی بصری با دوربین های رو به پایین و حسگرهای اولتراسونیک استفاده می کنند.
حسگرهای اولتراسونیک تعیین می کنند که پهپاد چقدر به زمین نزدیک است.
چه نوع پهپادی موجود است؟
دو نوع اصلی از سکوهای هواپیماهای بدون سرنشین وجود دارد:
- روتور، از جمله تک روتور و چند روتور، مانند تری کوپتر، کوادکوپتر، هگزاکوپتر و اکتوکوپتر؛ و
- بال ثابت، که شامل پهپادهای هیبریدی عمودی برخاست و فرود ( VTOL ) است که نیازی به باند فرودگاه ندارد.
پهپادهای غیرنظامی معمولاً یا شخصی و سرگرمی هستند یا هواپیماهای تجاری.
پهپادهای شخصی
پهپاد چیست؟
بسیاری از پهپادهای شخصی برای استفاده مصرف کنندگان در دسترس هستند.
آنها به معاملات استاندارد جمعه سیاه و دوشنبه سایبری تبدیل شده‌اند و قابلیت‌های فیلمبرداری HD و دوربین عکاسی را ارائه می‌دهند.
اپراتورها اغلب مبتدیانی هستند که به دنبال آن هستند که به سادگی آنها را برای تفریح یا مسابقه پرواز دهند.
این پهپادها معمولاً 10 پوند یا کمتر وزن دارند. آنها می توانند به اندازه کمتر از یک پوند سبک باشند.
برخی از پهپادهای شخصی محبوب عبارتند از:
- Autel EVO II ویدیوهای سطح بالایی را ارائه می دهد.
- DJI FPV Combo برای مسابقه ساخته شده است.
- DJI Air 2S یک دستگاه خوب برای تازه کارها با طراحی تاشو و فناوری حسگر است.
- DJI Mavic 3 یک پهپاد دوربین دار قدرتمند با تشخیص موانع همه جانبه است.
- DJI Mini 2 با وزن حدود 242 گرم، یکی از سبک ترین پهپادها است.
- طوطی آنافی جمع و جور با ویژگی های تثبیت کننده پیشرفته است که آن را در برابر باد مقاوم می کند.
- PowerVision PowerEgg X در هر شرایط آب و هوایی پرواز می کند، روی آب فرود می آید، قابلیت های هوش مصنوعی دارد و به دوربین دستی تبدیل می شود.
- Ryze Tello برای مبتدیان رتبه بالایی دارد.
پهپادهای تجاری
پهپادهای قوی تر و توانمندتر نیز برای استفاده در محیط های تجاری در دسترس هستند.
Insitu، یک شرکت بوئینگ، ScanEagle، یک پهپاد با طول بال 10 فوت و وزن 35 پوند را ارائه می دهد.
اینسیتو همچنین یک هواپیمای 80 پوندی با طول بال های 16 فوتی، Integrator می سازد.
پهپادهای Insitu از باند فرودگاه بلند نمی شوند. در عوض از قابلیت های VTOL در لانچرها و سیستم بازیابی شرکت استفاده می کنند.
حسگرهای موجود عبارتند از: تصویربرداری الکترواپتیک، تصویرگر مادون قرمز موج میانی، نشانگر مادون قرمز و فاصله یاب لیزری.
پهپاد چیست؟
در سال 2018، بوئینگ اعلام کرد که نمونه اولیه یک وسیله نقلیه هوایی باری VTOL الکتریکی بدون سرنشین را ساخته است که قادر به حمل بار 500 پوندی است.
پهپادهای متصل گزینه دیگری هستند. آنها از نظر فیزیکی به یک ایستگاه پایه متصل هستند.
اگر تتر منبع تغذیه مستقیم را فراهم کند، سیستم‌های متصل می‌توانند چالش تامین برق بسیاری از پهپادها را حل کنند.
به عنوان مثال، ایستگاه اتصال هواپیمای بدون سرنشین Safe-T Elistair قدرت 2.5 کیلووات را ارائه می دهد و می تواند تا ارتفاعات بیش از 200 فوت پرواز کند، با سرعت انتقال داده تا 200 مگابیت بر ثانیه.
علاوه بر Insitu و Elistair، سایر تولیدکنندگان هواپیماهای بدون سرنشین تجاری عبارتند از:
- رباتیک سه بعدی
- DJI
- هوبسان
- فناوری های شناسایی شده
- اندازه گرفتن
- طوطی
- Precision Hawk
- Yuneec
کاربردهای پهپادهای تجاری و سازمانی
پهپاد چیست؟
استفاده از پهپادهای غیرنظامی در دهه گذشته افزایش یافته است.
فراتر از برنامه های نظارت و تحویل، پهپادها برای روزنامه نگاری پهپاد، جستجو و نجات، واکنش در برابر بلایا، حفاظت از دارایی، نظارت بر حیات وحش، آتش نشانی، رله ارتباطات، مراقبت های بهداشتی و کشاورزی استفاده می شوند.
ادغام پهپادها و فناوری اینترنت اشیا ( IoT ) کاربردهای سازمانی بسیاری را ایجاد کرده است. پهپادهایی که با شبکه‌های حسگر اینترنت اشیا روی زمین کار می‌کنند می‌توانند به شرکت‌های کشاورزی در نظارت بر زمین و محصولات کمک کنند.
شرکت های انرژی خطوط برق و تجهیزات عملیاتی را بررسی می کنند. و شرکت های بیمه بر اموال برای ادعاها و بیمه نامه ها نظارت می کنند.
آزمایشی در سال ۲۰۱۵ در آستین، تگزاس، یکی از راه‌های ترکیب پهپادها و اینترنت اشیا را نشان داد.
یک شرکت فناوری امنیتی با یک استارتاپ پهپاد برای شکار فانوس های Zigbee همکاری می کند تا یک نمای کلی از شبکه های اینترنت اشیا موجود در مناطق مسکونی و تجاری شهر ارائه دهد.
شرکت ها گزارش دادند که نتایج سریع و آموزنده بود.
از لجستیک گرفته تا کشاورزی و امنیت، وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین و اینترنت اشیا اغلب بخشی از یک بحث هستند. آنها مؤلفه ای در اتصال و تعامل فراگیر ارائه می دهند.
نمونه های دیگری از نحوه استفاده از بهترین فناوری هواپیماهای بدون سرنشین عبارتند از:
- کشاورزی. هواپیماهای بدون سرنشین ارتفاع محصولات را اندازه گیری و ثبت می کنند. آنها از فناوری سنجش از دور لیدار استفاده می‌کنند که محصول را با لیزر روشن می‌کند و با اندازه‌گیری آنچه که به عقب بازتاب می‌شود، فاصله را محاسبه می‌کند. این می تواند به کشاورزان در بهینه سازی تولید کشاورزی و ترویج شیوه های کشاورزی پایدار کمک کند.
- پایش بیولوژیکی هواپیماهای بدون سرنشین با حسگرهای بیولوژیکی به مناطق ناامن پرواز می کنند تا کیفیت هوا یا آب را اندازه گیری کنند . آنها همچنین می توانند وجود میکروارگانیسم های خاص و عناصر جوی را بررسی کنند.
- نظارت بر آتش سوزی. آتش نشانان از هواپیماهای بدون سرنشین برای بررسی منطقه آسیب دیده استفاده می کنند تا میزان خسارت و سرعت گسترش آتش را تعیین کنند. تصاویر گرفته شده جزئیات خسارات وارده را نشان می دهد.
- پوشش ورزشی شبکه‌های تلویزیونی از هواپیماهای بدون سرنشین برای ضبط فیلم‌های رویدادهای ورزشی، مانند فیلم‌های ضبط‌شده و زنده از پرواز استفاده می‌کنند، که در غیر این صورت گرفتن آنها دشوار خواهد بود. استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین باید با مقررات اداره هوانوردی فدرال S. (FAA) و همچنین لیگ ورزشی، محل برگزاری و قوانین سازمان مجری قانون محلی مطابقت داشته باشد.
تاریخچه پهپادها
پهپاد چیست؟
هواپیماهای بدون سرنشین به سال 1849 ایتالیا برمی گردد، زمانی که ونیز برای استقلال خود از اتریش می جنگید.
سربازان اتریشی با بالون های هوای داغ، پر از هیدروژن یا هلیوم مجهز به بمب به ونیز حمله کردند.
اولین هواپیمای رادیویی بدون خلبان در جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گرفت.
در سال 1918، ارتش ایالات متحده آزمایشی Kettering Bug، یک هواپیمای بدون سرنشین “بمب پرنده” را توسعه داد که هرگز در جنگ مورد استفاده قرار نگرفت.
اولین پهپاد معمولی مورد استفاده در سال 1935 به عنوان یک ابزار مجدد در اندازه کامل هواپیمای دوباله کوئین بی، دی هاویلند DH82B ظاهر شد.
این رادیو و کنترل های سروومکانیسمی در صندلی عقب نصب شده بود.
این هواپیما را می‌توان به طور معمول از صندلی جلو هدایت کرد، اما عموماً بدون سرنشین پرواز می‌کرد تا توپچی‌هایی که در حال آموزش بودند، شلیک کنند.
واژه پهپاد به این استفاده اولیه برمی گردد، بازی در نامگذاری “ملکه بی”.
فناوری پهپاد همچنان مورد توجه ارتش بود، اما اغلب غیرقابل اعتماد و پرهزینه بود.
پس از بروز نگرانی در مورد سرنگونی هواپیماهای جاسوسی، ارتش موضوع هواپیماهای بدون سرنشین را مورد بررسی قرار داد.
پهپادهای نظامی به زودی نقش پرتاب اعلامیه ها و عمل به عنوان طعمه های جاسوسی را بر عهده گرفتند.
پهپاد چیست؟
در سال 1982 نیروی هوایی اسرائیل از پهپادها برای از بین بردن ناوگان سوریه با حداقل تلفات نیروهای اسرائیلی استفاده کرد.
پهپادهای اسرائیلی به عنوان فریب عمل می‌کردند، ارتباطات را مختل می‌کردند و شناسایی ویدیویی را در زمان واقعی ارائه می‌دادند.
هواپیماهای بدون سرنشین به عنوان بخشی از IoT نظامی به عنوان یک ستون اصلی در ارتش باقی مانده اند و نقش های زیر را ایفا می کنند:
- هوش
- نظارت هوایی
- حفاظت از نیرو
- جستجو و نجات
- لکه گیری توپخانه
- دنبال کردن و کسب هدف
- ارزیابی خسارت نبرد
- شناسایی
- تسلیحات
پهپاد چیست؟
برخی از نقاط عطف اخیر هواپیماهای بدون سرنشین شامل موارد زیر است:
- 2006. آژانس گمرک و حفاظت مرزی ایالات متحده برای اولین بار از پهپادها برای نظارت بر مرز ایالات متحده و مکزیک استفاده کرد.
- اواخر سال 2012. کریس اندرسون، سردبیر مجله Wired ، بازنشسته شد تا خود را به شرکت هواپیماهای بدون سرنشین خود، 3D Robotics Inc اختصاص دهد. امروزه پهپادهایی را برای عکاسی هوایی و فیلمبرداری به بازار عرضه می کند. همچنین به شرکت‌های ساختمانی، خدمات مخابراتی و ایمنی عمومی می‌فروشد.
- اواخر سال 2013. جف بزوس، مدیر عامل آمازون، طرحی را برای استفاده از پهپادهای تجاری برای تحویل محصول اعلام کرد.
- جولای 2016. استارت‌آپ Reno، Nev. Flirtey، آمازون را شکست داد. این شرکت با استفاده از یک پهپاد تجاری بسته ای را با موفقیت به یکی از ساکنان نوادا تحویل داد.
- سپتامبر 2016. موسسه پلی تکنیک ویرجینیا و دانشگاه ایالتی، با همکاری پروژه وینگ، واحدی از شرکت آلفابت مالک گوگل ، تحویل پهپادها را آزمایش کردند. آنها با بوریتوهای یک رستوران محلی Chipotle شروع کردند.
- اکتبر 2016. Zipline مستقر در سانفرانسیسکو خدماتی را راه اندازی کرد که خون و دارو را به بیمارستان های رواندا تحویل می دهد.
- مارس 2021. Zipline تحویل واکسن های COVID-19 را به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در غنا به عنوان بخشی از ابتکار COVAX سازمان ملل آغاز کرد.
- آگوست 2021. Project Wing آلفابت اعلام کرد که از مرز 100000 هواپیمای بدون سرنشین عبور خواهد کرد، که گام دیگری در جهت اثبات امکان تحویل پهپاد در مقیاس است.
مقررات دریافت پهپاد و هواپیماهای بدون سرنشین
استفاده سریع از پهپادها در دهه گذشته باعث شکایات و نگرانی‌هایی درباره حریم خصوصی، امنیت و ایمنی شده است.
فضولان و پاپاراتزی ها از هواپیماهای بدون سرنشین برای به دست آوردن تصاویری از افراد در خانه های خود و مکان های دیگری که زمانی تصور می شد خصوصی بودند استفاده می کنند.
پهپادها همچنین در مکان های ناامن مانند مناطق شهری و نزدیک فرودگاه ها استفاده می شوند.
رشد استفاده تجاری و شخصی از هواپیماهای بدون سرنشین نیز پتانسیل برخورد در هوا و از دست دادن کنترل پهپاد را ایجاد کرده است.
نگرانی‌های خاص در مورد پروازهای پهپادهای بسیار نزدیک به هواپیماهای تجاری، درخواست‌ها برای مقررات را برانگیخته است.
پهپاد چیست؟
بسیاری از کشورها مقررات پهپاد را وضع کرده اند . با افزایش محبوبیت استفاده از پهپاد، قوانین به طور مداوم در حال تغییر هستند.
خلبانان هواپیماهای بدون سرنشین شخصی و تجاری باید قوانین کشور و محلی را که در آن دستگاه ها را کار می کنند بررسی کنند.
در چین، پرواز با ارتفاع بیش از 400 فوت نیاز به مجوز هواپیمای بدون سرنشین از اداره هواپیمایی کشوری چین دارد.
پهپادهای با وزن بیش از 15 پوند نیز نیاز به مجوز دارند و مناطق پرواز ممنوع باید رعایت شود.
در بریتانیا، سازمان هوانوردی غیرنظامی (CAA) هواپیماهای بدون سرنشین را از پرواز بالای 500 فوت محدود می کند.
هر هواپیمای بدون سرنشین با وزن بیش از نیم پوند باید در CAA ثبت شود.
پهپاد چیست؟
این آژانس همچنین “Droncode” خود را منتشر کرده است:
- در نزدیکی فرودگاه ها یا فرودگاه ها پرواز نکنید .
- به خاطر داشته باشید که در فاصله زیر 400 فوتی و حداقل 150 فوتی از ساختمان ها و افراد قرار بگیرید.
- همیشه مراقب هواپیمای بدون سرنشین خود باشید .
- هرگز نزدیک هواپیما پرواز نکنید .
- مسئولیت پذیرانه لذت ببرید .
تا سال 2006، پرواز هواپیماهای بدون سرنشین تجاری بر اساس مقررات FAA غیرقانونی بود.
پروازهای غیرتجاری زیر 400 فوت تنها در صورتی مجاز بودند که اپراتورها از بخشنامه مشورتی 91-57، استانداردهای عملیاتی مدل هواپیما، منتشر شده در سال 1981 پیروی کنند.
2005. FAA اولین دستورالعمل خود را در مورد پهپادها صادر کرد.
2006. FAA اولین مجوز پهپاد تجاری خود را صادر کرد.
2007. FAA سیاست عملیات هواپیماهای بدون سرنشین را منتشر کرد.
2012. قانون نوسازی و اصلاح FAA در سال 2012 منتشر شد. این شامل بخش 333 بود که به وزیر حمل و نقل ایالات متحده اختیار می داد تا استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین تجاری را به صورت موردی تأیید کند.
2014. تنها دو شرکت در ایالات متحده مجاز به استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین تجاری بودند.
2015. یک سیاست موقت FAA که بر استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین کوچک برای استفاده های تجاری خاص زیر 200 فوت حاکم است منتشر شد. FAA اعلام کرد که بیش از 1000 درخواست برای پهپادهای تجاری را تایید کرده است. با نرخ تقریبی 50 درخواست در هفته همچنان تایید می شود.
2016. FAA محدودیت های خود را بیشتر کاهش داد. طبق مقررات سیستم‌های هواپیمای بدون سرنشین کوچک، بخش 107، FAA تنها در سال 2016 3100 مجوز هواپیمای بدون سرنشین صادر کرد.
بخش 107 محدودیت هایی را برای عملیات پهپادهای بدون سرنشین خودگردان یا نیمه خودمختار قائل است. از جمله موارد دیگر، FAA در سال 2016 دستور داد:
- هواپیمای بدون سرنشین باید در محدوده دید خلبان از راه دور فرمانده و شخصی که کنترل پرواز یک سیستم هواپیمای بدون سرنشین کوچک را دستکاری می کند، یا به طور متناوب در VLOS ناظر بصری باقی بماند.
- پهپادها باید همیشه به اندازه کافی به خلبان از راه دور فرمانده و شخصی که کنترل های پرواز را دستکاری می کند نزدیک باشند تا این افراد بتوانند بدون هیچ وسیله ای غیر از لنزهای اصلاحی هواپیما را ببینند.
- پهپادها نمی‌توانند بر روی افرادی که مستقیماً در عملیات آنها شرکت نمی‌کنند، زیر یک سازه سرپوشیده یا داخل یک وسیله نقلیه ثابت سرپوشیده عمل کنند.
- عملیات فقط در هنگام روشنایی روز یا گرگ و میش شهری مجاز است – 30 دقیقه قبل از طلوع رسمی خورشید تا 30 دقیقه پس از غروب رسمی خورشید، به وقت محلی – با روشنایی مناسب ضد برخورد.
- پهپادها باید حق تقدم را به هواپیماهای دیگر بدهند.
پهپاد چیست؟
2018. قانون مجوز مجدد FAA در سال 2018 در 5 اکتبر 2018 امضا شد. این قانون شرایط جدیدی را برای استفاده تفریحی از هواپیماهای بدون سرنشین تعیین کرد.
قوانین FAA برای استفاده تجاری و شخصی از هواپیماهای بدون سرنشین متفاوت است.
برای مثال، گواهینامه خلبانی از راه دور صادر شده توسط FAA برای پرواز تجاری پهپادها الزامی است و پهپادهای تجاری باید با سرعت 100 مایل در ساعت یا کمتر از آن ثبت و پرواز کنند.
خلبانان تفریحی و تجاری هر دو به حداکثر ارتفاع 400 فوت محدود می شوند.
2021. FAA به تدریج بخش 107 مقررات سیستم های هواپیمای بدون سرنشین کوچک را اصلاح می کند.
قانون عملیات سیستم‌های هواپیمای بدون سرنشین کوچک بر روی افراد در آوریل 2021 را تغییر داد تا امکان انجام عملیات معمول بر روی افراد و در برخی موارد در شب فراهم شود.
این تغییر قانون اصلی سال 2016 را اصلاح می کند که شامل عملیات فقط در روز می شد و به پهپادها اجازه نمی داد بر روی افرادی که در عملیات شرکت نمی کردند عمل کنند.
قوانین استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین بسته به ایالت متفاوت است . به عنوان مثال، شهرداری‌هایی در آریزونا که دو یا چند پارک عمومی دارند، باید حداقل در یکی از آنها به هواپیماهای بدون سرنشین اجازه دهند.
قانون مینه سوتا اپراتورهای هواپیماهای بدون سرنشین تجاری را ملزم به پرداخت مجوز عملیات تجاری و بیمه پهپاد می کند.
بسته به ایالت، کاربران شخصی پهپاد ممکن است نیاز به گذراندن یک تست ایمنی یا دریافت مجوز داشته باشند.
به عنوان مثال، در ماساچوست، همه کاربران پهپاد ملزم به گذراندن آزمون ایمنی UAS تفریحی هستند.
FAA آن آزمایش را توسعه داد و توصیه کرد که همه کاربران تفریحی آن را انجام دهند.
آموزش فناوری هواپیماهای بدون سرنشین
پهپاد چیست؟
آموزش هواپیماهای بدون سرنشین در حال گسترش است. دانشگاه هوانوردی Embry-Riddle برای مدت طولانی مرکز آموزشی برای صنعت هوانوردی بوده است.
اکنون لیسانس علوم در سیستم های هواپیمای بدون سرنشین و کارشناسی ارشد علوم در سیستم های بدون سرنشین ارائه می دهد .
چندین منبع خودآموز برای افرادی که می خواهند خلبان هواپیماهای بدون سرنشین تجاری معتبر شوند نیز در دسترس است.
چشم انداز آینده فناوری پهپادها چیست؟
پیش بینی ها برای بازار هواپیماهای بدون سرنشین تهاجمی و خوش بینانه است.
- تحقیقات گراند ویو پیش‌بینی کرده است که درآمد حاصل از بازار پهپادهای تجاری در سال 2028 به 501.4 میلیارد دلار خواهد رسید که از 20.8 میلیارد دلار در سال 2021 بیشتر است.
- MarketsAndMarkets گفت که بازار خدمات هواپیماهای بدون سرنشین تا سال 2026 به 40.7 میلیارد دلار افزایش خواهد یافت که از 13.9 میلیارد دلار در سال 2021 بیشتر است.
- انجمن بین‌المللی سیستم‌های وسایل نقلیه بدون سرنشین پیش‌بینی کرد که صنعت هواپیماهای بدون سرنشین تا سال 2025 بیش از 100000 شغل در ایالات متحده ایجاد خواهد کرد.
پهپاد چیست؟
پهپادها و هواپیماهای بدون سرنشین جزء بسیاری از مشاغل و سازمان های دولتی خواهند بود.
انتظار می‌رود که تکامل فناوری‌های مکمل مانند 5G، واقعیت افزوده و بینایی رایانه‌ای باعث رشد بازار هواپیماهای بدون سرنشین و بهبود ارتباطات و هوش هواپیماهای بدون سرنشین شود.
با افزایش استفاده شخصی و تجاری از هواپیماهای بدون سرنشین، سازمان های دولتی قوانین و مقررات خود را اصلاح خواهند کرد.
پهپادها همچنین آسیب پذیری های امنیتی جدید و بردارهای حمله را معرفی خواهند کرد.
با ادامه محبوبیت پهپادها در شرکت، ادغام با شبکه های اینترنت اشیاء سازمانی به خوبی ساخته شده اهمیت فزاینده ای پیدا خواهد کرد.
