سلول چیست؟
سلول چیست؟ سلول ها بلوک های اساسی ساختمان بدن هستند. تمام بافت ها و اندام ها از میلیاردها سلول مختلف ساخته شده اند.
سلول های انسان از نظر اندازه متفاوت هستند، اما همه آنها بسیار کوچک هستند.
حتی بزرگ‌ترین تخمک بارور شده آنقدر کوچک است که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود.
تمام سلول های بدن انسان از نسل دو سلول تخمک مادر و اسپرم پدر هستند.
پس از اتصال تخمک و اسپرم به یکدیگر (لقاح)، تخمک بارور شده تنها یک سلول است.
این سلول، زیگوت، بارها تقسیم می شود و با تقسیم آن، سلول های نسل ویژگی ها و عملکردهای متفاوتی پیدا می کنند.
این سلول های مختلف در نهایت اندام های مختلف را تشکیل می دهند (همچنین به مراحل رشد جنین مراجعه کنید ).
بدن از انواع مختلفی از سلول ها تشکیل شده است که هر کدام ساختار و عملکرد خاص خود را دارند. برخی از انواع سلول ها عبارتند از
- سلولهای خونی
- سلول های عضلانی
- سلول های پوست
- سلول های عصبی
- سلول های غده ای
برخی از سلول ها مانند سلول های خونی آزادانه در خون حرکت می کنند و به یکدیگر متصل نیستند. سلول های دیگر، مانند سلول های ماهیچه ای، محکم به یکدیگر چسبیده اند.
برخی از سلول ها مانند سلول های پوست به سرعت تقسیم و تکثیر می شوند.
سلول های دیگر، مانند سلول های عصبی خاص، تقسیم یا تکثیر نمی شوند مگر در شرایط غیر معمول.
اپیتلیوم: سطوح بدن
سلول ها
بدن انسان علاوه بر سلول های انسان دارای سلول های خارجی نیز می باشد.
سلولهای خارجی میکروارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها هستند که روی پوست و مجاری تنفسی، دهان و دستگاه گوارش، تولیدمثل و مجاری ادراری زندگی می‌کنند بدون اینکه هیچ آسیبی ایجاد کنند.
میکروارگانیسم هایی که معمولاً محل خاصی از بدن را اشغال می کنند فلور ساکن یا میکروبیوم نامیده می شوند.
بسیاری از گیاهان ساکن در واقع برای مردم مفید هستند – به عنوان مثال، با کمک به آنها در هضم غذا یا با جلوگیری از رشد سایر باکتری های خطرناک تر.
ویروس ها سلول نیستند. ویروس ها حاوی مواد ژنتیکی (DNA یا RNA) هستند، اما آنها به یک سلول زنده نیاز دارند تا در آن تکثیر شوند.
ساختار سلول ها
سلول چیست؟
سلول که اغلب به عنوان کوچکترین واحد موجود زنده در نظر گرفته می شود، از بسیاری از بخش های کوچکتر تشکیل شده است که هر کدام عملکرد خاص خود را دارند.
سلول های انسانی دارای یک غشای سطحی (به نام غشای سلولی) هستند که محتویات را در کنار هم نگه می دارد.
با این حال، این غشاء فقط یک کیسه نیست، بلکه یک شرکت کننده فعال در زندگی یک سلول است.
غشا کنترل می کند که چه مواد شیمیایی و مواد دیگری می توانند وارد سلول شوند و از آن خارج شوند.
این غشاء همچنین دارای گیرنده هایی است که سلول را به سلول های دیگر شناسایی می کند.
گیرنده ها همچنین به مواد تولید شده در بدن و داروهایی که وارد بدن می شوند واکنش نشان می دهند و به طور انتخابی به این مواد یا داروها اجازه ورود و خروج از سلول را می دهند.
واکنش هایی که در گیرنده ها انجام می شود اغلب عملکرد سلول را تغییر می دهد یا کنترل می کند.
یک مثال از این زمانی است که انسولین به گیرنده های غشای سلولی متصل می شود تا به گلوکز اجازه ورود به سلول ها را بدهد و به حفظ سطح مناسب قند خون کمک کند.
در غشای سلولی دو بخش اصلی وجود دارد:
- سیتوپلاسم
- هسته
سیتوپلاسم شامل ساختارهایی است که انرژی را مصرف کرده و تبدیل می کند و وظایف سلول را انجام می دهد .
هسته حاوی مواد ژنتیکی سلول ( ژن‌ها و کروموزوم‌ها ) است که حاوی تمام دستورالعمل‌های نحوه عملکرد سلول و کنترل تقسیم و تولید مثل سلولی است .
میتوکندری ها ساختارهای ریزی در داخل سیتوپلاسم هر سلول هستند که انرژی سلول را تامین می کنند.
داخل یک سلول
داخل یک میتوکندری
عملکرد سلول ها
سلول چیست؟
برخی از سلول‌ها، به‌ویژه سلولهای غده‌ای، وظیفه اصلی خود را تولید مواد پیچیده مانند هورمون یا آنزیم دارند.
هورمون ها پیام رسان های شیمیایی هستند که فعالیت ها را در سراسر بدن کنترل و هماهنگ می کنند.
به عنوان مثال، انسولین هورمونی است که توسط سلولهای خاصی در پانکراس تولید می‌شود تا به تنظیم سطح قند خون کمک کند.
آنزیم ها پروتئین های پیچیده ای هستند که تقریباً تمام فرآیندها و واکنش های شیمیایی را در بدن کنترل و انجام می دهند.
سلول های دیگر در لوزالمعده آنزیم های گوارشی تولید می کنند که غذا را تجزیه می کنند تا جذب شود.
برخی از سلول‌ها مواد مفید دیگری مانند سلولهای سینه که شیر تولید می‌کنند، سلول‌هایی در پوشش ریه که مخاط تولید می‌کنند و سلول‌هایی در دهان که تولید بزاق می‌کنند، تولید می‌کنند.
سلول های دیگر وظایف اولیه ای دارند که به تولید مواد مربوط نمی شود.
به عنوان مثال، سلول های عضلانی منقبض می شوند و امکان حرکت را فراهم می کنند.
سلولهای عصبی تکانه‌های الکتریکی را تولید و هدایت می‌کنند و امکان ارتباط بین سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) و بقیه بدن را فراهم می‌کنند.
