خورشیدهای دوقلو و دنیاهای بیگانه: سفر علمی تخیلی از تاتوئین تا واقعیت
خورشیدهای دوقلو و دنیاهای بیگانه -تحقیقات نشان می‌دهد که کشف سیارات فراخورشیدی بر داستان‌های علمی تخیلی تأثیر گذاشته و منجر به تصاویر دقیق‌تر و متنوع‌تری از این اجرام آسمانی شده است و نقش این ژانر در ارتباطات علمی را برجسته می‌کند.
یک درس نجوم در مورد ستارگان دوتایی می‌تواند با مجموعه‌ای از نمودارها و داده‌های پیچیده یا با کلیپی از فیلم جنگ ستارگان آغاز شود که در آن لوک اسکای واکر به آسمان سیاره اصلی خود، تاتوین نگاه می‌کند و دو خورشید را که می‌درخشند. کدام یک راحت تر علاقه یک کلاس دبیرستانی خواب آلود را بیدار می کند؟
داستان های علمی تخیلی همیشه توجه ما را به خود جلب کرده است و همانطور که بسیاری از دانشمندان ادعا می کنند، اغلب منبع الهام برای حرفه علمی آنها بوده است. به همین دلیل گاهی اوقات برای اطلاع رسانی علم به عموم مردم و حتی انتقال مطالب پیچیده استفاده می شود. برای اطمینان از اینکه این یک روش مؤثر است، لازم است درک کنیم که چگونه علم واقعی توسط داستان های علمی تخیلی بازنمایی می شود.
این همان کاری است که یک مقاله جدید منتشر شده در مجله ارتباطات علوم – JCOM با استفاده از روش کمی که قادر به تجزیه و تحلیل مجموعه بزرگی از آثار علمی تخیلی (به ویژه در مورد سیارات فراخورشیدی) است، انجام داده است و نشان می دهد که تغییرات قابل توجه در دانش علمی با تغییرات در علم مطابقت دارد. ادبیات داستانی نیز
خورشیدهای دوقلو و دنیاهای بیگانه
تأثیر اکتشافات سیاره فراخورشیدی بر داستان های علمی تخیلی
اما یوهانا پورانن، محقق مرکز سنت اندروز برای علوم سیاره فراخورشیدی (دانشگاه سنت اندروز)، به همراه همکارانش در مرکز، امیلی فاینر و وی آن اسمیت، و کریستین هلینگ، مدیر موسسه تحقیقات فضایی (IWF) آکادمی علوم اتریش، تحلیل شبکه بیزی را در مجموعه‌ای از 142 اثر علمی تخیلی، از جمله رمان، فیلم، برنامه‌های تلویزیونی، پادکست‌ها و بازی‌های ویدیویی اعمال کرده است.
برای تحقیقات خود، دانشمندان تصمیم گرفتند که نمایش سیارات فراخورشیدی را که سیارات فراخورشیدی نیز نامیده می شوند، بررسی کنند. آنها به نوعی در داستان های علمی تخیلی همه جا حاضر هستند. آنها همه جا هستند. پورانن توضیح می‌دهد که اکثر داستان‌هایی که در فضا اتفاق می‌افتند، در نهایت صحنه‌ای در یک سیاره فراخورشیدی خواهند داشت. دلیل دیگر استفاده از سیارات فراخورشیدی این است که در سال 1995، زمانی که اولین سیاره فراخورشیدی در اطراف ستاره ای شبیه به خورشید کشف شد، تغییر بزرگی در درک علمی ما رخ داد.
روش شناسی شبکه بیزی امکان بررسی کمی یک موضوع – علمی تخیلی – را که معمولاً به صورت کیفی و اغلب تنها یک اثر در یک زمان مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد، می داد. در یک شبکه بیزی، ویژگی‌های سیارات فراخورشیدی که در آثار انتخاب شده به تصویر کشیده شده‌اند، به‌عنوان گره‌هایی در یک شبکه به هم پیوسته نشان داده می‌شوند و به ما امکان می‌دهند بفهمیم که هر گره چگونه بر دیگران تأثیر می‌گذارد.
در عمل، می‌توان تعیین کرد که مثلاً سیاره‌ای در یک اثر خاص به‌عنوان مساعد برای حیات نشان داده می‌شود، آیا این موضوع بر ویژگی دیگری تأثیر می‌گذارد یا خیر. از آنجایی که آثار علمی تخیلی تجزیه و تحلیل شده در یک بازه زمانی نسبتاً گسترده توزیع شدند، قبل و بعد از سال 1995، پورانن و همکارانش توانستند مشاهده کنند که پس از آن تاریخ، نمایش سیارات فراخورشیدی در داستان های علمی تخیلی تغییر کرد.
علمی تخیلی: بازتاب پیشرفت های علمی
پورانن توضیح می‌دهد: «به‌طور سنتی در داستان‌های علمی تخیلی، نسبت بالایی از سیارات زمین مانند و قابل سکونت وجود داشته است، و این بدیهی است که معقول است، زیرا اینها محصولات فرهنگی هستند که توسط انسان برای انسان‌های دیگر ساخته شده‌اند. اما چیزی که از زمان کشف سیارات فراخورشیدی واقعی تغییر کرده است این است که سیارات فراخورشیدی خیالی در واقع کمی شبیه به زمین شده اند.
در واقع، تعداد زیادی از سیارات فراخورشیدی که تاکنون توسط علم مشاهده شده‌اند، شامل اکثریت قریب به اتفاق سیاراتی است که بسیار متفاوت از سیارات ما هستند، و به ندرت در منطقه‌ای که دانشمندان به عنوان منطقه قابل سکونت تعریف می‌کنند، قرار می‌گیرند، جایی که شرایط به طور بالقوه برای حیات آن‌طور که ما می‌شناسیم، دوست‌تر است. پورانن اظهار داشت که این واقعیت علمی در بازنمایی علمی تخیلی نفوذ کرده است.
محقق می گوید: «می توانم حدس بزنم که شاید نویسندگان داستان های علمی تخیلی در حال خواندن همه این عناوین در مورد جهان هایی هستند که با گدازه پوشانده شده اند یا جایی که باران الماس می بارد که در رسانه ها می بینید.
من فکر می‌کنم داستان علمی تخیلی به اکتشافات علم پاسخ می‌دهد. من فکر می‌کنم این به نوعی بازتاب آن چیزی است که در زمان نگارش آن در علم اتفاق می‌افتاد.» پورانن نتیجه می‌گیرد. بنابراین من فکر می‌کنم که می‌توان آن را از نظر ارائه نقطه پرش در ارتباطات علمی گنجاند. می تواند مفاهیم را به مردم معرفی کند.»
مقاله «بازنمایی رسانه‌های علمی تخیلی سیارات فراخورشیدی: تصاویری از اکتشافات نجومی در حال تغییر» را می‌توانید به صورت رایگان در JCOM بخوانید .
