بیشتر بخورید، وزن کمتری داشته باشید، بیشتر زندگی کنید -یک ضرب المثل رایج در برخی محافل وجود دارد که “کالری یک کالری است”، اما علم نشان می دهد که ممکن است درست نباشد. در واقع، ممکن است بتوان مقدار بیشتری از کالری مصرف کرد و در عین حال سلامت شما را نیز بهبود بخشید.
تحقیقات جدید دانشکده پزشکی و بهداشت عمومی دانشگاه ویسکانسین نشان می دهد که یک کالری ممکن است فقط یک کالری نباشد.
دادلی لامینگ، پروفسور و محقق متابولیسم در دانشکده پزشکی و بهداشت عمومی دانشگاه ویسکانسین می‌گوید: «ما دوست داریم بگوییم یک کالری فقط یک کالری نیست .
اجزای مختلف رژیم غذایی شما ارزش و تاثیری فراتر از عملکردشان به عنوان یک کالری دارند، و ما به دنبال یک جزء بوده ایم که بسیاری از افراد ممکن است بیش از حد آن را بخورند.
نقش آمینو اسیدها در پیری سالم
Lamming نویسنده اصلی یک مطالعه جدید بر روی موش ها است که اخیراً در مجله Cell Metabolism منتشر شده است و نشان می دهد که کاهش مقدار یک اسید آمینه منفرد به نام ایزولوسین می تواند علاوه بر مزایای دیگر، طول عمر آنها را افزایش دهد، آنها را لاغرتر و ضعیف تر کند.
آنها پیر می شوند و سرطان و مشکلات پروستات را کاهش می دهند، در حالی که موش ها کالری بیشتری می خوردند.
آمینو اسیدها بلوک های سازنده مولکولی پروتئین ها هستند و لامینگ و همکارانش به ارتباط آنها با پیری سالم علاقه مند هستند.
در تحقیقات قبلی ، داده های حاصل از بررسی UW -Madison از سلامت ویسکانسین به دانشمندان نشان داد که ویسکانسینیت ها با اندازه گیری شاخص توده بدنی بالاتر (بالاتر از اضافه وزن یا چاقی بیشتر است) تمایل دارند ایزولوسین بیشتری مصرف کنند ، یک اسید آمینه ضروری است که همه باید غذا بخورند.
ایزولوسین در مواد غذایی از جمله تخم مرغ، لبنیات، پروتئین سویا و بسیاری از انواع گوشت وجود دارد.
آزمایشات غذایی و نتایج شگفت انگیز آنها
برای درک بهتر اثرات سلامتی آن ، لامپ و همكاران از سراسر رشته ها در UW -Madison موشهای متنوع ژنتیکی یا رژیم غذایی كنترل متعادل ، نسخه ای از رژیم غذایی متعادل كه در گروهی از حدود 20 اسید آمینه یا رژیم غذایی تدوین شده بود ، تغذیه می كنند.
دو سوم ایزولوسین رژیم غذایی را قطع کنید. موش ها که مطالعه را در حدود 6 ماهگی (معادل یک فرد 30 ساله) آغاز کردند، هر چقدر که می خواستند غذا می خوردند.
لامینگ می‌گوید: «بسیار سریع، ما دیدیم که موش‌هایی که از رژیم غذایی کاهش‌یافته ایزولوسین استفاده می‌کردند، چاقی خود را از دست دادند – بدن آنها لاغرتر شد، آنها چربی را از دست دادند. در نهایت وزن و چربی را به دست آورد.
ارتباط رژیم غذایی، پیری و پیشگیری از بیماری
موش‌هایی که از رژیم غذایی کم ایزولوسین استفاده می‌کردند عمر طولانی‌تری داشتند – به طور متوسط 33 درصد برای نرها و 7 درصد بیشتر برای ماده‌ها. و بر اساس 26 معیار سلامتی، از جمله ارزیابی‌های مختلف از قدرت و استقامت عضلانی گرفته تا استفاده از دم و حتی ریزش مو، موشهای کم ایزولوسین در طول عمر طولانی‌شان وضعیت بسیار بهتری داشتند.
لامینگ می گوید: “تحقیقات قبلی با رژیم های کم کالری و کم پروتئین یا کم اسید کم آمین که از موش های بسیار جوان شروع می شود ، افزایش طول عمر را نشان داده است . ”
ما با موش هایی شروع کردیم که قبلاً پیر شده بودند. جالب و دلگرم کننده است که فکر کنیم یک تغییر رژیم غذایی هنوز هم می تواند چنین تفاوت بزرگی در طول عمر و آنچه را که ما “Healthspan” می نامیم ، ایجاد کند ، حتی وقتی که به اواسط زندگی نزدیکتر شد. “
موش های موجود در رژیم های کم ایزولوسین کمرنگ شده و به طور قابل توجهی کالری بیشتری نسبت به همتایان مطالعه خود می خورند-احتمالاً سعی می کنند برای گرفتن ایزولوسین کمتری تلاش کنند.
اما آنها همچنین کالری بیشتری را سوزاندند ، از دست دادند و سپس وزن بدن لاغر را به سادگی از طریق تنظیمات متابولیسم حفظ کردند ، نه با استفاده از ورزش بیشتر.
در همان زمان، لامینگ می‌گوید، آنها سطح قند خون ثابت‌تری را حفظ کردند و موشهای نر بزرگ شدن پروستات مرتبط با افزایش سن را کمتر تجربه کردند.
و در حالی که سرطان عامل اصلی مرگ و میر برای فشار متنوع موش ها در این مطالعه است ، مردان کم ایزولوسین کمتر احتمال ابتلا به تومور را داشتند.
آمینو اسیدهای غذایی با ژنی به نام mTOR مرتبط هستند که به نظر می رسد اهرمی بر روند پیری در موش ها و سایر حیوانات و همچنین به هورمونی است که پاسخ بدن به سرما را مدیریت می کند و به عنوان یک داروی بالقوه برای بیماران انسانی در نظر گرفته شده است.
اما مکانیسم پشت فواید شدید مصرف کم ایزولوسین به خوبی شناخته نشده است.
لامینگ فکر می کند که نتایج مطالعه جدید ممکن است به تحقیقات آینده کمک کند تا علل را جدا کنند.
او می‌گوید: «اینکه ما نسبت به موشهای نر سود کمتری برای موشهای ماده می‌بینیم، چیزی است که ممکن است بتوانیم از آن برای رسیدن به این مکانیسم استفاده کنیم».
پیامدها برای رژیم غذایی انسان و تحقیقات آینده
در حالی که نتایج امیدوارکننده است، اما انسان برای زندگی به ایزولوسین نیاز دارد. و به دست آوردن مقدار قابل توجهی ایزولوسین از رژیم غذایی که توسط یک شرکت غذایی موش تهیه نشده است، کار آسانی نیست.
لامینگ می گوید: «ما نمی توانیم همه را به رژیم غذایی کم ایزولوسین تغییر دهیم. اما محدود کردن این مزایا به یک اسید آمینه، ما را به درک فرآیندهای بیولوژیکی و شاید مداخلات بالقوه برای انسان، مانند داروی مسدودکننده ایزولوسین، نزدیکتر می‌کند.
بررسی سلامت ویسکانسین نشان داد که افراد در میزان مصرف ایزولوسین متفاوت هستند و شرکت کنندگان لاغرتر تمایل دارند رژیم غذایی کمتری با ایزولوسین مصرف کنند.
سایر داده‌های آزمایشگاه Lamming نشان می‌دهد که آمریکایی‌های دارای اضافه وزن و چاق ممکن است به میزان قابل توجهی بیش از نیاز خود ایزولوسین مصرف کنند.
لامینگ می‌گوید: «ممکن است با انتخاب غذاهای سالم‌تر و به طور کلی تغذیه سالم‌تر، بتوانیم ایزولوسین را به اندازه‌ای کاهش دهیم که تفاوت ایجاد کند.»
بیشتر بخورید، وزن کمتری داشته باشید، بیشتر زندگی کنید
